Test .. computer doet raar

Laatste uren in Bangkok ... nu echt afscheid nemen ...

Ha daar allemaal,

Barrie in Bangkok, haar veilige thuishaven de afgelopen 3 maanden. Zit nu in een aircon-internet-cafe .. mijn laatste uurtjes. Inmiddels uitgecheckt bij mijn guesthouse en nu wachten op mijn bus die naar het vliegveld gaat .. Aan het einde van de dag heb ik mijn vlucht. Vanavond om 8 uur land ik in Medan/Sumatra.

De laatste 2 dagen is het weer gelukkig weer beter geworden!! Toen ik hier aan kwam vanuit het zuiden met die enorme regen werd het in Bangkok met de dag kouder en kouder. Harde wind en regen ... de thai-people liepen zelfs op een gegeven moment met een muts op en een jas. Dit waren zij niet gewend!! Normaal is het in maart gewoon 35 tot 40 graden of warmer ... De temperatuur zakte ruim onder de 20 graden en ik had het koud ... echt koud ... Geen warme douche in mijn kamer .. dus had heel veel moeite om een douche te nemen, laat staan mijn haren koud te wassen. Er wordt gespeculeerd dat het weer opeens zo is veranderd door het gebeuren in Japan .. geen idee of het zo was .. maar het was een raar fenomeen voor mij om het koud tehebben in het altijd super hete Bangkok, hi hi ....

Gelukkig was ik op tijd weg uit het Zuiden van Thailand, daar ging het behoorlijk fout met het weer. Rondom Trang waar ik als laatste was ... zijn veel eilandenen gedeelten op het vaste land overstroomd, zoals jullie in het nieuws hebben kunnen horen. Toeristen die vast zitten op de eilanden en niet met de boot naar het vaste land konden ...

Nu zweet ik weer in Bangkok sinds gisteren en wil ik het liefst 3 x een douche nemen en mijn voeten 4 x per dag wassen door de vuile warme straten. En zoooo hoort Bangkok te zijn!!!

Een week in Bangkok en heb mij geen minuut verveeld. Eerst gezelligheid met Manfred (van Ko Lipe), daarna kwam ik Fabricio weer tegen met vriendin en met hun opgetrokken. Toen een dagtripje naar een tempelcomplex net buiten Bangkok.Daar weer nieuwe leuke backpackers leren kennen enwas ik in Nederlands/Pools/Amerikaans gezelschap. De laatste dagen met dat groepje weer opgetrokken.

Het tempelcomplex was prachtig net buiten Bangkok. Hele oude tempels, vaakgit zwart van het vuil ... sommige helemaal kapot en andere nog prachtig in tact. Was absoluutde moeite waard.

Met het Poolse/Nederlandse/Amerikaanse groepje ben ik nog een dag naar China-town gegaan. We waren erg melig die dag en hadden gezegd dat we van alles gingen proeven. En dat hebben we gedaan. Bij diverse tentjes op straat kochten weiets kleins en gingen het proeven allemaal. Soms iets heel zoets, dan hartig, stukjes vlees en van alles wat.Soms wisten we echt niet wat het was en dat was natuurlijk helemaal lachen ... Een paar dingen hebben we overgeslagen: darmen, maag en hele gefrituurde eenden met snavel en al. Vervolgens zijn we de china-dumplings gaan eten, mijn favorieten!! Heerlijk met krab en met prawns en stukjes vlees erin (gestoomd), mmmmmm. Om de avond gezellig af te maken en het in het teken van proeven te laten, heb ik een insect gegeten, zie de foto, haaaaaaaaa. Ik had al een keer een kleine sprinkhaan gegeten in Mexico, gefrituurd en dat viel mee. Net een chipje met zout. Nu hadden we een grote!!! Samen met de Poolseheb ik de poten gegeten en zij het lijfje (dat kon ik niet aan, haaaaaa). Tja Bangkok .... en ik zie die insecten al maanden ... dus moet je er toch 1 gegeten hebben. Een proefdag, gezelligheid alom.

Een ander dagje ben ik met het groepje naar de river de Kwai geweest. Mark, de amerikaan zou wel uitzoeken hoe daar te komen. Nou ... dat hebben we geweten!! Na het ontbijt om 10 uur stonden we om 12 uur aan de overkant van de rivier in Bangkok.. Inmiddels hadden weal een tuk tuk gehad .. 2 boten ... een taxi ... En nog waren we niet bij de busterminal. Haaaaaaaa. Die vonden we uiteindelijk om 1 uur. Toen een bustripje van 2 uur. Dus om 3 uur in de middag waren we er!! De brug was eigenlijk heel klein, hi hi. Via foto's dacht ik altijd dat deze brug heeeeeeel groot zou zijn, maar nee hoor. Om 7 uur in de avond moesten we weer terug naar Bangkok, dit keer met een minivan, geregeld door de meiden!! Tien x zo beter en van punt a naar b in 1 x zonder poespas. Laat dat maar aan de vrouwen over!!!

Afscheid nemen .. Bangkok ...

Ik ga het missen:

- Mijn bankje in het park aan het water en de aerobic lessen die beginnenaan het einde vd dag

- Spicy Basil Chicken and Egg bij het kleine local tentje op straat

- Ontbijten, fruit met meusli bij mijn ontbijttentje

- Het vieze steegje met honden en stank naar het internetcafe (doorsteekje Ko San)

- Do you want massaaaaaaaaaageeeeeeee??

- Jasmijnthee drinken na mijn parkbezoek

- Baan Sabai, mijn guesthouse:welcome: you're back!!

- Bananenpancake met Nutella, mmmm

- Voeten wassen, ze zijn weer zwart, haaa.

Bangkok!!!

Jullie horen mij in Indonesie.

Knuffel

xxx

Welcome home in Bangkok, het weer is compleet van slag hier hi hi

Haaa allemaal,

Bar is weer back home in Bangkok. Heb dat rare eilandKo Lanta achter mij gelaten. Het weer is overigens helemaal van slag hier. Dagen regen in het zuiden, dag en nacht .... Met bakken komt het naar beneden. In Bangkok is het 21 graden en al dagen bewolkt... ik heb kippevel overdag en slaap onder een laken, hi hi. Nu zou je denken hoe is dat mogelijk, het is 21 graden. Euhhh jaaaa .. maar ik ging van ruim 30/ 35 graden naar 21 en dan is het nukoud voormij hi hi. Jullie zouden heel blij zijn met 21 graden.In het zuiden van Thailand zijn nu dus overstromingen .. buh en in Myanmar ook al een aardbeving geweest in het oosten... phoeeee. Ik vind dat er nu wel genoeg natuurgeweld is geweest in Azie!

Het laatste uurtje op Ko Lanta was overigens nog gezellig. Ik had nog even de tijd voordat ik opgehaald zou worden om 12 uur. Een lieve duitse oudere dame kwam op mij af, terwijl ik aan het strand zat op een houten vlonder. Wie ik was en of ze gezellig een praatje met mij mocht maken, ze had behoefte aan kletsen, hi hi. Tuurlijk zeg ik en vertel haar dat zij de eerste vrouw is sinds dagen die contact zoekt en spontaan is. Ook zij had haar vibe nog niet gevonden en ik vertelde haar dat het waarschijnlijk echt niet aan ons lag, maar aan het eilandje en de mensen .. het is er gewoon niet. Heb dus gelukkig nog een uurerg veel plezier met haar gehad op Ko Lanta.

De busreis terug, was me er eentje ... Vertrek om 12 uur in de middag, eerst met een mini-busje met 2 verschillende ferry's, toen nog uren in dat busje naar Krabi naar een busstation-verzamelplaats. Daar weer met een busje naar een overstapplaats ... blijkt de bus vol te zijn .. overboeking. Met nog 2 andere backpackers en ik werden wij gekozen om met een busje naar een andere plaats te gaan en dan daar de nachtbus te nemen. De chauffeur sprak geen engels en zat alleen maar aan de telefoon ... We reden allanger als een uur en wij begrepen er geen snars van ... Opeens trapt hij op zijn rem (aan de telefoon pratend) en keert om. Maar de weg is een 1-richtingsweg!!! Tweebaans. Neeeeee dit kan niet, hij rijdt gewoon tegen het verkeer in ... We maakten contact met de chauffeur, wat hij in godsnaam deed. EVERYTHING FINE!!!! Don't worry!!! Afijn hij bleef dus gewoon spookrijden voor 5 minuten en niemand toeterde naar ons ... Toen nam hij een afslag en kwamen we weer in de juiste richting terecht. Bleek dat er nog 4 personen in ons busje mee moesten naar de andere busplaats ... Dus moesten we terug rijden ... Okeeeee, chauffeur sprak nog steeds geen engels en we bleven maar rijden en rijden en rijden. Inmiddels was het al 7 uur in de avond en mijn nachtbus had al om 17.00 uur moeten vertrekken. Uiteindelijk werden we rond 20.00 uur ergens gedropt en daar zouden we dan de nachtbus kunnen nemen. Leek wel een Myanmar-bus, de airco was zoooo koud. Ik had lange mouwen aan, een deken van de busmaatschappij en nog koud hebben door de blazende airo.. Een bustochtje van 12 uur .. naar Bangkok.

Bangkok .... in de ochtend kwam ik aan bij mijn guesthouse waar ik inmiddels bij het interieur hoor. Ben jeer weer!!! Leuk!!! Eerst maar slaapinhalen van de lange nacht ...

Heb het weer helemaal naar mijn zin hier. Thuiskomen! Had beloofd om Manfred te bellen als ik in Bangkok zou arriveren (had hem op Ko Lipe ontmoet). Duskonden we onze gesprekken en vooral het lachen weer ophalen na onze korte ontmoeting op Ko Lipe.Alleen wat een pech hij moest alweer snel vliegen naar Berlijn terug ;-(

Vanmorgennaar de ambassade geweest, papieren hier enpapieren daar ... blaadje hier en blaadje daar .. maar ik krijg een 60 dagen visa voor Indonesie. Moet nu een paar dagen wachten en dan kan ik 2 april vliegen naar Medan/Sumatra.

Morgen ga ik naar een tempelcomplex buiten Bangkok, moet heel mooi zijn. Leuk tripje en lekker dichtbij. Kan het in een dag bezoeken. Daarna lekker lantefanteren in Bangkok en dus op 2 april vliegen naar Medan/Sumatra.

Jullie horen mij weer op Sumatra. Nieuw land, nieuw begin! Heb een hele dikke lonely planet van Indonesie en het voorlezen is altijd weer een leuk onderdeel van het reizen. In je gedachten een plan maken wat jezeker zou willen zien en hoe je het rondje gaat reizen .. wat is handig?Maar ja dat is in je gedachten .. het kan zo allemaal opeens veranderen. En dat is leuk.

Ik heb er zin in!! De laatste weken rustig aan gedaan, dus ik ben weer toe aan trekkingen, bergen/vulcanen beklimmen en meren bezoeken. Jihoeeeee we gaan gewoon lekker verder met reizen.

Knuffel

xxx

Ko Lanta en Ko Phi Phi

Ha die ha,

Hier is Bar weer vanaf Ko Lanta. Na 5 dagen kan ik nog steeds zeggen dat Ko Lanta niet mijn eilandje is .. hi hi ... Ik heb de juiste vibe niet gevonden en niet gezien. Maar dat neemt niet weg dat ik het niet naar mijn zin heb gehad, vooral niet met mijn super nieuwe mooie scooter die ik 2 dagen had gehuurd. Ik ben het hele eiland over gereden met mijn haren heerlijk in de wind ... Zou zo een scooter willen hebben in Nl, nu begrijp ik die jongelui die zo graag een scooter willen hebben, vooral 1 die zo hard gaat ... zoals de mijne ging. Tjeempie je geeft gas en binnen een noodtime rijd je keihard. En ik houd wel van snelheid. Nu ik veilig achter de pc zit en ik veilig mijn scooter heb ingeleverd, kan ik wel zeggen dat ik stiekem 100 heb gereden op een stukje ;-) Pfffff lang stuk asfalt ... even gas geven .. wow! Maar heel kort hoor, want de wind in je gezicht is dan best hard zonder helm, hi hi. Dus die 2 dagen heb ik echt wel met een big smile op mijn scooter gezeten.

Om mij niet zo te vervelen op Ko Lanta en omdat de reizigers hier niet zooo leuk zijn .. sorry ... dacht ik ik ga een dagje naar Ko Phi Phi, het eilandje van de film de Beach. Met de boot vanaf Ko Lanta naar Ko Phi Phi en daar in een longtail-boot naar diverse stranden toe. In het programma zat ook snorkelen. Dus daar ging ik .... Maar euhhhh dit was de slechtste excursie in mijn hele reisverleden, hiiiiiiii. Ik weet niet wat het hier is ... Ik had mij voorbereid op toeristisme, vooral Ko Phi Phi. Maar dit ... dit had ik nooit verwacht. Op deze manier zou ik mijn vakantie niet willen vieren ... De thaise man die het tripje deed, had net zo goed een bandje kunnen opzetten:

This is a cave, you can not go into the cave, you can take picture. Next stop: snorkeling, 20 minutes and than go. Okeeee this is again snorkelplace, 30 minutes, not longer, than we go to next stop. This is the beach of the film The Beach!!! Nice place, you can take pictures here and we have lunch here. Next stop will be Ko Phi Phi, you can walk there en buy things. Bye.

Het snorkelen was niet snorkelen, door de tsoenami is alle koraal verdwenen, er zijn nog vissen. Er was alleen een duikbril, voor de rest geen flippers. Slechte kwaliteit ook nog eens, haa.

Nu even iets positiefs!!! Anders maak ik het wel heel erg en ik ben nu eenmaal een verwend nest geworden na al die prachtige plekken die ik heb bezocht de afgelopen 10 jaar, hiii. De natuur rondom Ko Phi Phi is prachtig!! Limestone-bergen, kristalhelder water .... en de Beach is prachtig qua natuur, ik ga zeker de film nog een keer kijken als ik terug ben in Nl. Even kijken hoe dat er ook alweer uit ziet.

Dan weer even klagen hoor: ik heb nog nooit zo veel mensen op 1 strandje tegelijk gezien, vol toeristen en niet de toeristen waar ik mij normaal onder begeef. Het was een aankomen en vertrekken van bootjes ... alle boten rondom de eilanden komen hier. Ik ben nog geen eens gaan zwemmen ... de zin was compleet weg. Zie foto's die ik op de site ga zetten, hiiii. Na het strandje van de film De Beach gingen we naar het strand van Ko Phi Phi. Bah!!! Na 10 minuten had ik zoiets van, mag ik hier weg .. maar ik moest wachten totdat mijn ferry weer naar Ko Lanta ging. Weet je wat ik gedaan heb? Ben een internet-cafe in gegaan en heb mijn email gecheckt en wat nieuws gelezen. Ooooh erg toch. Zit ik op 1 van de 10 wereldwonders-lokaties, zit ik in een internet. Nou jammer dan haaaa, hoe mooi ook, dit zijn niet te plekken waar ik wil zijn.

Tot nu toe dus lekker op mijzelf en verslind weer boeken. Geen leuke contactjes hier, hoort bij de vibe, haaa.

Morgenmiddag vertrek ik met ferry naar Krabi en daar vandaan een lange nachtbus terug naar Bangkok, mijn Bangkok. Visa regelen en vluchten boeken voor Indonesie. Bangkok is altijd leuk en ik ga denk ik nog wat dag-tripjes doen vanaf Bangkok. Er is een plaats dichtbij met tempels en er zijn nog meer dagtripjes te doen, als ik moet wachten op mijn visa (3 tot 4 dagen).

Jullie horen mij weer als ik in Bangkok ben!

Dikke kuzzzzz van een Barbara die een beetje in een verkeerde vibe terecht is gekomen

xxx

en

knuffel

Ko Lipe naar Ko Lanta ... Ooooh ik mis Ko Lipe

Dag allemaal,

Barrie zit opeens op Ko Lante ... en mist Ko Lipe erggggg, hiiiii.

Okee Ko Lipe, een heel leuk eilandje, heb daar echt weer fantastisch genoten. Het is een klein overzichtelijk eilandje, je loopt zo van het ene strandje naar het andere strandje en in het midden een straat met winkeltjes, eettentjes, een bakkerij en nog veel meer. Mijn bamboohutje was op Sunrise Beach. De eigenaresse is een heerlijke dikke vrolijke thaise vrouw. Lief personeel daar en had gelijk het YEH gevoel toen ik aankwam op het eilandje. Mijn strand had prachtig zacht poederzand ... dat vind ik zo heerlijk lopen en vooral zo mooi om te zien. Je kon zo het water inlopen of rennen ... geen stenen te bekennen ... aquablauw water ... Mmmmm gewoon prachtig. Hardlopen op het strand ging alleen niet, de vloedlijn liep schuin en was heel kort .. maar had een alternatief gevonden om aan lichaamsbeweging te doen, namelijk zwemmen langs de kust. Het water is zo rustig, dus kon in plaats van lopen, zwemmen langs de vloedlijn. Leuk! Ging alleen wel tergend langzaam, haaa. Rennend ben je zo een stuk verder, maar zwemmend dus niet, hi hi.

Na 2 dagen luieren was het tijd om iets anders actiefs te doen, dus dat werd een snorkeltochtje, programma 1. Tjaaaaa soms vergeet je gewoon hoe mooi het onder water gebeuren is ..... prachtige koraalriffen ... vissen, groot en klein en in allerlei kleuren .. en jaaaaa ook Nemo heb ik weer gevonden. Dit jaar geen haaien .. maar vond de locatie om te snorkelen erg mooi. Op mijn bootje waren 2 spaanse meiden en een stelletje van Zweden en Manfred, een duitse jongeman. Gelukkig had ik Manfred als gezelschap. Hij woont in Berlijn en is een mixje van duits, frans en afrikaans en super gezellig. Nogal een kletskont en dat ben ik ook, dus was het tussen het snorkelen alleen maar klets klets klets klets. Net een vrouw die Manfred! Zijn ouders wonen op Mali, afrika. Zijn vader is namelijk ambassadeur daar. Programma 1 van het snorkelgebeuren was dus super leuk. Manfred had een bamboohut op hetzelfde strand als ik, maar dan 4 x zooooo duur!!! Erg trendy daar met mooie ligstoelen in hout en een chic restaurant. Hij nodigde mij uit voor diner bij zijn trendy guesthouse. Ik zeg geen NEE. Daar dus heel exclusief gegeten en drankjes gedronken tot laat in de nacht. Maar voordat ik dat overheerlijke eten kreeg, moest ik even als verpleegster optreden. Manfred had na het snorkelen snel een massage genomen en was daarna heel snel, via een tussenweggetje, naar zijn bamboohut gerend, maar hij was achter een soort prikkeldraad blijven hangen, de oen, haaaa. Zijn blouse helemaal kapot en ook zijn rug dus helemaal onder de krassen van het prikkeldraad. Dus moest ik even zijn krassen gaan behandelen, want een dokter was niet nodig volgens hem, haaaa. Nou heb dus zijn hele rug schoon gemaakt en de wonden steriel gemaakt. Gelukkig viel ik niet flauw, hiiiiiiiii.

De volgende dag ging Manfred helaas al weg, hij had een bootkaartje besteld voor een ander eilandje. Jammer het was zooooo gezellig. Maar misschien zie ik hem in Bangkok nog, als ik mijn visa ga regelen en hij naar Berlijn terug moet vliegen. Wie weet!

De wereld is soms echt klein. Ik wandel op een avond op het strand en wie staat er voor mijn neus, Fabricio de intaliaan die ik op Myanmar had ontmoet. Nu alleen niet alleen (was hij wel in Myanmar), maar met zijn italiaanse vriendin. Hij had met haar 2 weken naar Cambodja willen gaan, maar hij had opeens geen zin en dacht ik ga naar Ko Lipe. Die avond dus gezelligheid met Fabricio en zijn vriendin. Deze avond hebben we een prachtige maan gezien! Volle maan met een grote circel erom heen, donkerzwart en dan rondom de circel bewolking en dus licht grijs en andere kleuren. Er kwam geen wolkje in de circel rondom de maan. Het leek wel een ruimteschip!! Echt een bijzonder verschijnsel. Het blijkt hier vaker voor te komen ... de gitzwarte circel om de maan en dan de bewolking daarom heen .. nooit gezien .....

En ja hoorrrrrr dan nog een toevalligheidje ... David en Claudia die ik 2 jaar geleden had ontmoet op Ko Phayam .. kwam ik eerst al in Bangkok tegen op straat .... en ook zij kwamen opeens op mijn strandje aan. Het was dus de ene verrassing na de andere.

Party!!! Okeeee volle maan, een strandtent en een party. We hadden gehoord dat op sunsetbeach een full moon party zou zijn. Dus ging ik met Fabricio (als hobby DJ hi hi) en zijn vriendin naar de Full Moon Party. De maan zou deze dag dichter bij de aarde zijn als normaal. Dit verschijnsel was ook in NL, toch .... ??? Komen we aan bij de standtent is het water zo hoog dat er geen strand is, haaaaaaaaaaa. Dus dat werd in het water staan en luisteren naar de muziek, maar het danst zo moeilijk, hi hi. Door dat maan verschijnsel zou het water inderdaad hoger komen als gebruikelijk. Tot 1 uur in de nacht hadden we amper strand, maar toen ging het water weg en kon ik heerlijk dansen met mijn voeten in het zand op heerlijke trance muziek. Genoten! Die avond kwam ik Simon tegen uit Zwitserland en heb met hem en zijn vrienden gedansd tot de laatste uurtjes ... Fabricio was al lang naar zijn hutje met zijn vriendin. Om 5 uur in de ochtend was het tijd om te gaan, dus ben ik met Simon en zijn vrienden naar mijn strand terug gelopen. Simon wilde graag wakker blijven tot zonsopgang .. ik ook wel .. maar heb het niet gedaan. Mijn boot ging namelijk over 3,5 uur en ik had nog niet geslapen, haa. Dus ben ik braaf naar mijn hutje gegaan, daar kon ik nog net 2,5 uur slapen ... Ik baalde dat ik een boot te halen had naar Ko Lante .. maar ja ... Had graag met Simon gebleven tot zonsopgang.

Wekker ... wakker worden ... Gatver .. ik sliep net!!

Snel een ontbijtje bij mijn favoriete bakkerij, chocolade croissants en koffie verkeerd en toen snel rennen naar de ferry, mijn boot ging zoooooo.

Ko Lante: ik vind hier geen RUK aan, zo even plat gezegd. Op dit eilandje had ik toen ik aan kwam al zoiets van: ik weet niet .. geen YEH gevoel. Het is een groot eiland en ik had nog geen idee waar ik ging slapen ... dus regelde ik een mannetje met fiets die mij langs de kust reed en zodat ik de guesthouses kon zien. Maar zag niet leuks, haaaaaaa. Na lokatie 4 vertelde ik hem, breng mij maar naar locatie 1, hi. Nee dit is het niet ... veel te toeristisch ... en de mensen die hier verblijven zijn het gewoon niet .... not my cup of tea ... Okeee ik ben gewoon een VERWEND NEST aan het worden na al die prachtige plaatsen en stranden waar ik ben geweest. Hier is geen poederwit zand .. ik kan niet zo het water inrennen ... de mensen zijn niet leuk, haaaa.

Maarrrrr 1 ding is wel leuk! Ik heb een scooter gehuurd, een YAMAHA. Bar heeft nog nooit gereden op een brommer in haar leven en huurt een scooter. Mijn scooter kan 120!! Dat rijd ik niet hoor ... en ik heb hem gehuurd zonder helm. Dat is natuurlijk wel geweldig, haaaa. Met je haren in de wind op een scooter. Ik vind een scooter helemaal geweldig!!!!! Vooral omdat het heel warm is hier en geen helm erbij ... SUPER. Gisteren aan gekomen en in slaap gevallen omdat ik maar 2,5 uur had geslapen. Vandaag de hele dag op pad geweest met mijn scooter. Ik hoopte een strandje te vinden of een plaats wat wel leuk is. Conclusie: het is er niet. Maar die scooter is helemaal leuk, zit met een big smile op de scooter en kan uren rijden ...

De plannen: morgen ga ik weer genieten vanmijn JAMAHA scooter en ga wat dingen bezoeken op het eiland. Het is lekker groot, dus ik race overal heen en tussendoor ga ik zwemmen. Da ga ik overmorgen met een bootje naar Ko Phi Phi, je weet wel dat eilandje waar ze de film De Beach hebben opgenomen. Heeeeeeeeeel toeristisch, maar ja ik ben zo dicht in de buurt en dan heb ik iets te doen. Dan nog een rustdagje ofzo en dan richting Bangkok terug. Visa regelen.

Misschien probeer ik nog foto's erop te zetten van Ko Lipe morgen. Maar internet op die eilanden is altijd zo langzaam.

Nou Bar en haar scooter vermaken zich prima hoor. Ik ga vanavond maar dromen over Ko Lipe ..... Mmmmmmm

Ciao en dikke knuffel

xxx

Ko Lipe

Jahoor ... ik ben er! Ko Lipe, wat een lange reis, haaa.

Bangkok was nog even helemaal gezellig. Helen weer ontmoet voor de 2e keer deze vakantie en wat een pret Karel kwam ook nog even voorbij in Bangkok. Gezelligheid alom. Iedere keer bedenk ik mij weer hoe groot Bangkok is en hoeveel plekken ik nog niet heb gezien ... Een veilige tussenhaven voor mij voordat ik weer aan een nieuwavontuur ga beginnen.

Nu KoLipe,tja weer een bounty eilandje zeg maar, wit zacht zand, warm water waar je zo inloopt ... prachtig eilandje. Het was wel een lange rit om daar te komen! De nachtbus was bepaald geen pretje, ik zat naast een jongen diegeen woordsprak ... Hij luisterde naar Mozart op zijn I Pod enwas alleen aan het lezen of slapen. Gezellig hoor. Naast mij aan de andere kant zat een man dieallemaal zakjes met etenresten boven in dekofferruimte hadgelegd, maar toen de weg wat slechter ging worden, vielen deze zakjes naar beneden. Boven op iemand anders ... lekker onder de etensresten .. Ik had mazzel .. maar de stank de hele nacht heb ik wel geroken. Gatver. De bus hadden ze vol gestopt metbackpackers die naar allerlei eilandjes gingen: Ko Lipe, Ko Lante, Ko Pipi, Ko Payam en nog veel meer en onderweg / midden in de nachtmoesten er mensen uit debus die dan met een ander busje verder gingen.Na een hele nacht niet slapen in de nachtbus, moest ik de volgende morgen verder in een klein busje en moest ik achterin zitten (heen en weer geschud), nog een busrit van ruim 3 uur. En dan nog een boottocht van ruim 2 uur daarna. Was me toch moe, ik ben gelijk in slaap gevallen toen ik aankwam op het eilandje. Ach je moet er iets voor over hebben om op een eilandje te komen.

Vandaag voor het eerst het eilandje gaan bekijken en de diverse strandjes. Ze zijn met elkaar verbonden door smalle weggetjes met winkeltjes en eettentjes. Ik heb weer dikke boeken mee om te lezen. Morgen ga ik snorkelen een dagje naar diverse eilandjes hier in de buurt. Ik vermaak mij wel.

Internet is heeeeel duur op dit eilandje! Dus ik schrijf wel weer als de week om is. Daarbij is het strand, strand, strand, zwemmen, zwemmen, zwemmen en lezen en snorkelen. Zoals het er nu uit ziet, zal ik hier een weekje verblijven en dan langzaam weer terug reizen naar Bangkok ivm visa regelen (60 dagen) voor Indonesie. Mijn mobieltje doet het gewoon, dus ben bereikbaar.

Knuffel

xxx

Myanmar - toch nog maar even terug in mijn geheugen ... hi hi

Ha die ha,

Ik ga toch maar even terug naar Myanmar ... in mijn geheugen.... om te kijken ofik nog iets op papier kan zetten over die maand ... Ben namelijk uitgecheckt uit mijn kamer en heb straks eenreis van 15 uur, oepsssss. Dus mooie gelegenheid omde tijd te doden ...

Myanmar ... hele goede herinneringen. Voor mij het land met de mooiste glimlachen!!! Nu heb je een glimlach en een glimlach ...er is verschil daarin en als je in Myanmar ben geweest, dan zie en ervaar je hetverschil tussen een glimlach en een glimlach. Wat een lieve mensen,blij als ze een praatje met je kunnen maken, erg geinteresseerdin je. De glimlachen zijn spontaan, waar je ook bent, op straat, in een winkeltje ... opeens is hij daar, die prachtige mooie glimlach. Als je depressief bent, ga naar Myanmar!!! De prachtige glimlachen zullen je beter maken ;-) Je word er zo vrolijk van ... en weg zijn al je problemen. Misschien kan ik wel reizen gaan organiseren voor depressieve mensen ... moet tenslotte werk zien te vinden als ik terug kom. Van het regime merk je tijdens het reizen niet veel, zo nu en dan wel checkpoints op de weg (mannen met geweren), maar ze waren vriendelijk .. ik heb het niet als vervelend ervaren. Maar praten over het regime is niet echt mogelijk .... de mensen durven niet te praten ... bang .. angst ... op een gegeven moment zijn we gestopt met vragen stellen, omdat we merkten dat je de persoon toch wel in een moeilijk pakket brengt ... Heel dubbel!!! Maar ze leven met een glimlach .. ze hebben geen invloed en krijgen het nu niet veranderd .. dus wat kan je doen ... leven .. leven met een smile, beter dan boos zijn... Vandaag is vandaag en ik glimlach ...

Myanmar, land van de:

- presentjes ... gifts ... minder betalen ... iedere keer weer een verrassing

- internetsites worden geblokt ... met foefjes (omzeilen sites die verboden zijn door regime) inloggen en tergend langzaam

- gratis pickup en dropoff guesthouse / airport - wat een service!! Niet gewend

- land van de koude busreizen, en met koud bedoel ik echt koud (vrieskist!!!!)

- land van de paard en wagens / os en wagens ... terug in de tijd ...

- land van de beschilderde gezichten (bescherming van de huidmet okergele creme)

- prachtige natuur .. prachtige mensen ... smile smile and the most beautiful smiles ;-)

Ik was behoorlijk voorbereid op van alles en nog wat, zeker met Bangladesh nog op mijn netvlies ... Dus daar ging ik dan naar Myanmar. Dollars gehaald, deze moesten nieuw zijn en moesten glad zijn. Anders problemen! Voorbereid op het regime in Myanmar, voorbereid op moeilijke busreizen ... en nog veel meer. Maar het begon allemaal compleet anders ... Op het vliegveld werd ik opgehaald (ik had een guesthouse gereserveerd toen ik in Bangkok was en een pickup was mogelijk ...). Dus stond daar een man met een bordje: welcome miss Barbara ... Nou ja leek wel VIP!! Het vliegveld was super georganiseerd en netjes en niet zoals Dhaka chaotisch ... Dus ik was een beetje blij verrast. Toen in grote oude bus in, zo'n oude volkswaqen-achtige bus (zijn zoooo leuk!!). Daar zat ik dan en het straatleven leek zo rustig ... alles was anders zoals in mijn gedachte ... In de bus voor mij zat Lele, een italiaan en het was grappig, we waren beiden zoooo verrast en moesten lachen omdat het beeld wat wij hadden van Myanmar, helemaal niet klopte! Hij kwam van de Philipijnen en dat was zwaar geweest en ik had Bangladesh nog in gedachten .... Dus was de bustrip naar het guesthouse gelijk gezellig met Lele de italiaan. In de bus zat ook Gabriel, een argentijn en we gingen alledrie dus naar hetzelfde guesthouse toe. Daar aangekomen kregen we te maken met de super vriendelijke mensen uit Myanmar en kwamen de eerste glimlachen al aan. Wat een ontvangst: lever paspoort maar in, ga meer eten (ontbijten): gratis!!! En dan krijgen jullie daarna je sleutel. Lele en ik moesten telkens lachen, wij waren deze service en vooral dat alles zo gemakkelijk ging, niet gewend ... Vanaf dat moment ben ik dus gaan reizen met Lele, de italiaan en Gabriel de Argentijn.

De volgende ochtend tijdens het ontbijt ontmoette ik Fabricio, nog een italiaan. Hij had al een buskaartje gekocht naar een plaats, maar hij vond het zo gezellig met mij en Lele en Gabriel, dus besloten we om een trekking te gaan doen met z'n allen! Die zelfde dag gingen we nog weg.Daar gingen we dan, met de bus naar Kalaw. Deze busrit was zwaar ... en eigenlijk voornamelijk door de kou. Airco-bus, maar airco kan niet uit: gevolg: je zit uiteindelijk in een vrieskist en je bent tot je botten koud. Midden in de nacht kwamen we aan in Kalaw, klein dorpje en ijskoud buiten. Het ligt hoog in de bergen ... Ik overdrijf niet, maar het was zo koud, dat we onze lonely planet niet stil konden houden, omdat onze handen zo aanhet beven waren. Maar we moesten kijken waar ons gueshouse was, een paar straten verder .... De kou was vreselijk .... en we waren zo moe. Maar het was niet ver lopen en konden gaan slapen ...

In Kalaw kwam ik die zelfde ochtend Roma tegen, engelse en alleen op pad. Ook zij sloot in ons groepje aan en zo gingen we weer verder ... De trekking was super! Maar vooral het lach-gehalte was erg hoog. De 2 italianen hadden nogal humor en waren zo heerlijk jongensachtig.Mijn lachgehalte lag zo hoog, dat ik daar normaal een jaar over moet doen in NL. Op een dag waren we aan het einde van de dag stiekem ervan doorgegaan. Aan het einde van de dag waren we tijdens het lopen bij een winkeltje gekomen, waar ze biertjes verkochten. Het was niet ver van onze slaapplaats vandaan! We hadden de gidsen niet ingelicht dat we biertjes gingen kopen .... dus ging ik stiekem met Lele en Fabricio naar dat winkeltje toe ... Daar was het zoooo gezellig met de locals en het drinken van biertjes, dat we de tijd vergaten en de zon ging onder. We hadden tegen 1 persoon uit de groep wel verteld dat we stiekem naar dat winkeltje zouden gaan ...Oeps en ze gingen ons missen bij de slaapplaats. De gidsen gingen dus op zoek naar ons. In het donker dus terug lopen.... en onderweg kwamen we de gidsen tegen, maar ze begonnen te lachen en waren niet boos. We hadden biertjes voor de avond bij ons en hebben deze gedeeld die avond met de gidsen ... De volgende dag was een zware dag .... euh ... trekking en biertjes drinken .... lood en lood zwaar. Ook hier hadden we weer te maken met koude nachten en niet kunnen slapen door de kou. Ook sliepen we een nacht met buffels onder onze slaapzaal. De laatste slaapavond was magisch: we sliepen in een klooster .. en om 5 uur in de ochtend gingen ze zingen ... weer een korte nacht slapen ... maar de plaats was zo magisch en vergeet je snel je moeheid.

Na de trekking belandden webijhetmeer,Inle Lake. De natuur is indrukwekkend mooi. We hebben fietsen gehuurd en de omgeving per fiets gezien. Met fiets hetmeer oversteken en daar hebben we de beste en meest bijzondere maaltijd gehad. Er was een restaurantje op palen aan de rivier en de vrouw daar riep ons of wij wilden eten. Jahoor, maar hoe komen we bij je restaurantje? Ik kom jullie halen. Dus daar kwam ze methet bootje omons te halen.We hebben 1,5 uurmoeten wachten op ons eten, maarhet was goddelijk! De familie was weer super lief en we zijn er totaal 3 uur gebleven. De guesthouse aan de rivier was ook weer super. We kregen telkens presentjes! Gratis aardbeienjuice (de beste ooit!!!!). Gratis thee op onze veranda aan het water ... gratis dit en gratis dat ... Wat een vriendelijkheid! Mooie tijd gehad aan het meer met onze groep!

Na het meer gingen we naar mandalay, wij vonden deze stad niet zo super! Zeker niet vergeleken met Yangoon, levendig en super leuk, vooral het eten op straat. We zijn wel naar de steden om Mandalay gegaan en deze plaatsen waren wel mooi en kregen we de eerste mooie tempels te zien. Roma en ik zijn nog verdwaald toen, hadden een hele grote stoepabeklommen, maar we dachten dat er maar 1 uitgang was ... niet dus ... We dachten goed te lopen en kwamen opeens helemaal verkeerd uit. Bloedheet buiten en de rest was op ons aan het wachten. Niemand sprak engels en niemand begeep dat wij naar de andere kant van de stoepa wilden gaan .... We bleven maar lopen en lopen en lopen, uiteindelijk vonden we de groep! Vlak bij Mandalay is een grote teak-brug, super lang ... prachtig om op de lopen en vooral om naar te kijken. Demonniken zaten daar te kletsen .... Soms zijn er van die momenten dat je echt denkt ... ben ik hier echt. We hebben veel kippevel momenten gehad daar.

Toen Bagan, de meest prachtige tempelcomplex in mijn leven!!! Wat een ruimte, wat een tempels .. wat is het magisch en soms sprookjesachtig. Deze ervaring krijg ik niet uitgelegd ... het lukt niet om aan de hand van een foto het gevoel en de ruimte over te brengen ... gaat niet ... 4 dagen met fiets door het gebied en dan nog lukt het je niet om alles te zien. Op een avond waren we op een tempel geklommen voor zonsondergang ... geen toeristen in de buurt en alleen ons groepje. Deze momenten waren zo mooi dat we met z'n allen hebben gehuild van blijdschap omdat het zoooo bijzonder was ... Je zou het wel van de daken willen schreeuwen en willen uitleggen ... Je moet er zijn om het te ervaren!!! En wat ben ik blij dat ik de ervaring weer met mij mee draag .... Dit is reizen .. dit zijn de momenten die je nooit vergeet!!

Na Bagan weer terug naar Yangoon en daar ben ik met Gabriel nog naar de Golden Mountain gegaan, de rest moest al terug naar Bangkok. Tijd dus omafscheid te nemen. Gelukkig had ik nog even Gabriel om mij heen. Dit is een pelgrimplaats, leuk, maar niet zoooo bijzonder, hi hi. Hierna weer naar Yangoon en was ik opmijzelf! Ben naar het strand gegaan en heb een strand-retraite gehouden!!! Amper toeristen daar ... even wennen .. maar eigenlijk vond ik het opeens heerlijk. Ik ben iedere dag gaan lopen langs het strand, kilometers strand ... strand ... strand ... En ik ben gaan joggen iedere avond langs het strand. Geen bier gedronken, want de afgelopen 3 weken heb ik door de gezelligheid veel gegeten en vooral veel biertjes gedronken ... Moest even soort detoxen daar!!! Water drinken en heel veel bewegen. Was super en kon alles laten zakken wat ik allemaal weer had mee gemaakt! Een bamboo hut en 5 boeken lezen, muziek luisteren en zwemmen in de grote golven. Mmmmmm. Ooh ja iedere avond kwamen ze langs mijn hutje en vroegen wat ik die avonde wilde eten en hoe laat. Ze kwamen het dan brengen naar mijn hutje en ik at het heerlijk op op mijn veranda!!! Over de busreis zullen we het niet hebben, die was loodzwaar ... local bus .. met dieren aan boord en geen toerist te bekennen. Maar ach na strand en rust is zo'n busreis weer niet meer erg, ha ha.

Voor de verandering weer terug naar Yangoon en dacht datik de laatste 2dagen wel op mijzelf zou zijn. Nee hoor:ikhad gelijk weer leukduits gezelschap!!! Geen seconde alleen!!Ben 3 keer naar de Pagode in Yangoon gegaan. Deze is namelijk erg mooi en de plek voelt zo goed. Je kan hier uren zitten en kijkennaar alle mensen die bidden. Ik heb niets met bidden .. maar deze keer raakte mij het ...de rust ...de mensen die hetbidden zoserieus nemen ...Ik ben geraakt hierdoor. Deze Pagode vergeet ik nooit meer!Het boeddhisme is gewoon een prachtig geloof.

Jeetjeer waren nogveel meer mooie herinneringen .. te veel om op te schrijven ... een maand vol met mooie momenten ....

Myanmar ...prachtig land .... ik mis de smiles nog steeds een beetje

Foto's stonden al op de site, kon geen keuzes maken welke erop te zetten, omdat alles zo mooi was en het uitzoeken kost zo veel tijd, ha ha.

Okeeee dan, ik ga zo eten, mijn bus vertrekt vanmiddag naar Ko Lipe (Thailand). Ik blijf even hier hangen en zal de situatie in de gaten moeten houden bij Indonesie en Sulawesi ... ivm met ramp in Japan. Afschuwlijke beelden en schrikken ... Sulawesi staat op de planning van mij, maar daar was een tsoenami-waarschuwing. Even afwachten dus ... Ik ga weer relaxen ... strand ...

xxx

Bangkok -- Myanmar was zoooo mooi - heimwee ;-)

Hallo allemaal,

Ben weer in de bewoonde wereld, terug in Bangkok. Verhaal en foto's volgen nog. Phoeee wat was Myanmar geweldig .... heb heimwee ;-( Ben nog erg onder de indruk van alles en had deze keer geen zin om terug te gaan naar Bangkok, haa.

Internet was nogal lastig in Myanmar en ikkon niet op mijn reissite komen, hiiii. Bepaalde sites waren niet bereikbaar en met allerlei foefjes lukte het wel om in mijn hotmail te komen. Alleen vraag niet hoe ...

Een maand voorbij .. hoe ga ik dat vertellen ... op papier zetten, hiiii?? Ga mijn best doen. Heb heel veel foto's te bekijken en wissen, heb iets van 1600foto's daar gemaakt. Dus heb een klusje te doen, pffff.

Dussss tot later. Morgen krijg ik leuk bezoek, Helen komt naar Bangkok, dus ik ga haar zien!!! Kan zij mij heel veel info geven over Indonesie. Daar ga ik einde van deze maand naar toe ;-) Ga dus de laatste weken hier naar het zuiden van Thailand reizen en wat erg .. ik ga weer naar een eilandje toe. Ko Lipe. Tiswat, weer strand ... Zwaar leven hoor. Na het strand, visa regelen voor Indonesie en ga ik waarschijnlijk vliegen naar Sumatra en dan weer een heleboel doe-dingen doen: jungletochten, vulkanen beklimmen ... Nieuwe avonturen.

Ooooh jaik heb vandaag voor het eerst regendruppels gevoeldsinds ik aan het reizen ben ... dat is toch ongelovelijk .... de eerste regendruppels voor mij in maanden .... keihard heeft het geregend in Bangkok, haaaaaaa.

Barrie heeft het nog helemaal naar haar zin en heb ontzettend zin in Indonesie straks. Nieuw land, nieuwe indrukken ... nieuwe ontmoetingen. Laat mij maar reizen ... het mooiste wat er is ....Ik meen het!!! Wil nooit meer werken, maar ja ... dat is helaas niet mogelijk.

Toedeloe vanuit een regenachtig Bangkok.

Knuffel

Barbara