Dhaka - terug van Khulna - ik heb besloten ....
Bangladesh so far ...... :
Toet toet, tuuuuuuuth, tring tring ... tringeling ... toet toet, 3 seconden rust, toet toet, tuuuuth ...
Geluiden ... woorden .... ruzie? ... onderhandelen, schreeuwen .... praten ...
Man laag op hurken tegen boom of tegen muurtje: hij plast!
Kouwen op groene blaadjes met een groen stokje en witte smurrie: drugs
Rode pijptabak: rode mond en rode tanden.
Spugen op grond .. roggelen ...
Zwarte tanden, heel slecht gebit.
Aanstaren, object IK !!!, nakijken, minachtend kijken, aardige blik, nieuwsgierige blik ... staren ... pffffff ... wie ben jij, wat doe je, wat doe je hier, niet getrouwd, geen kinderen: NEEEEEEEE
Had ik maar bruin of zwart haar!
Akkers, mist, vrouwen aan het werk, ossen ... Akkers ... bruin bruin bruin, alles bruin, in mooie vierkantjes, opeens knalgroen akkertje ... hard werken ...
Dieren ... zielig ... kippen klein in rieten mandjes ... vervoer dieren, ik kan het niet zien, poten van eenden aan elkaar gebonden, klaar voor verkoop ..
Keihard kloppen met handen op buitenkant bus ... diverse soorten klopmanieren ... signalen voor de chauffeur
Handen tegen de bus, arme handen, heel arm: ik wil geld, ik wil voedsel ... HELP mij ...
Armoede .. leven op straat ... hutjes of tenten ...
Mannenwereld ... opstandig en heetgeblakerd ... schreeuwen, veel geluid ....
Thee drinken op straat of in de bus: leuk en lekker en gezellig moment
Boottochtjes/oversteken rivier .. levensgevaarlijk ... ik heb het wel gedaan, hiiii
Stof, ogen gevoelig en neus gevoelig: vervuiling
Bruine straten, kleurrijke reclameborden, .. mist boven land ... troosteloos ... hele dag heiïg ...
Kou, slapen onder 4 dekens in de avonden, overdag ook koud, heel raar ..
Geluiden van straat ook in de slaapkamer ...
Bangladesh: Indrukwekkend, arm en zooo vermoeiend land
De afgelopen dagen waren intens ... even terug naar de laatste avond in Dhaka:
Deze heb ik doorgebracht met mijn gids en godszijdank een pinautomaat gevonden die het wel deed. Een goed restaurant gevonden en vegetarisch gegeten, was veel te veel eten. Het eten dat over was, hebben we laten inpakken en heeft de gids meegenomen. Zijn hele familie kon die avond nog heerlijk eten. Volgende dag met bus naar Khulna toe. Deze zou er 7 tot 7,5 uur over doen. Maar het werden totaal 11 uur. We hebben er 3 uur over gedaan om Dhaka uit te komen, bus vertrok te laat, enorme trafficjamm. Enorm chaotisch gebeuren was het, een terminal met bussen, welke moet ik hebben, niemand praat engels. Gelukkig komt het allemaal goed, door te vragen en blijven vragen totdat je iemand treft die je helpt. Onderweg plassen ging niet, de bus bleef maar rijden. Mannen hebben het maar makkelijk, even de bus uit en plassen buiten aan de kant en weer door rijden. En ik? Niet plezierig.
In het donker kwam ik dus aan in Khulna in plaats van de middag. Volgens de lonely planet zou Hotel Babla een leuk hotel zijn. De eigenaar vindt het heel leuk om gasten uit het buitenland te krijgen. Dus riksja geregeld met als doel Hotel Babla! De manager van het hotel zette zijn grootste glimlach op toen hij mij zag en ik dus ook. Hele lieve man. Zijn receptie was een tafel voor mijn hotelkamer, ha ha. De rest van zijn hotel lag helemaal plat, verbouwing. Ik kreeg een schone zachte handdoek en een zeepje, een heel lekker zeepje, geel. Ben verliefd op de geur van dat zeepje, hi hi. Inmiddels enorm koud in mijn kamer en dat merkte de manager. Dus ging hij een grote emmer water voor mij opwarmen, zodat ik mij daarmee kon douchen. Zoooo fijn na die lange dag en ben daarna als een blok in slaap gevallen.
Manager Babla, zou de volgende dag Khulna laten zien en Bagerhat (Unesco beschermde moskee) bezoeken. Hij is die dag mijn gids geweest. De hele dag op pad geweest, met een mini bootje de rivier oversteken (gevaarlijk, met te veel mensen in klein bootje), ritje met de locale bus (een aparte drukke ervaring), chai-thee drinken op straat (I love that), ontbijtje bij de locals (pannekoekjes met dahl), ritjes met de riksja en als laatste een grote moskee met 60 koepels.
De dag daarna ben ik met een bootje naar de Sundarbans gegaan. Een enorm groot natuurgebied, alleen ik ben maar bij het begin geweest. Dit moet echt indrukwekkend mooi zijn, maar helaas is het voor mij niet mogelijk om dit gebied in te gaan alleen ... en ook niet te betalen ... Balen dus. Maar heb een glimpje kunnen opvangen van het gebied.
Gisteren van Khulna terug naar Dhaka, het was een bustocht van 13 uur ipv 7,5 uur en weer maar 1 stop om te plassen. Dus hoofdpijn aan het einde van de dag door het weinig drinken en niet plassen ... Gelukkig ben ik wel vriendjes geworden op facebook met een jonge Bangladese vrouw. Heel leuk met haar kunnen kletsen, een moderne vrouw, eindelijk jippie! Om 21.15 uur kwam ik aan in mijn hotel .... Gelukkig was er een kamer vrij.
Bangladesh ... voor mij genoeg indrukken!!!
Ik ga Bangladesh verlaten:
Ik wil niet meer als een object gezien worden, aangestaard worden, geluiden maken tegen mij en noem maar op.
Ik wil vrij rond lopen, vrijheid ... zelfstandig .. zonder gids ... en niet de hoofdprijs betalen
Ook in de avonden wil ik nog even ergens kunnen zitten of lopen, nu zit ik gevangen in hotels.
Ik wil natuur, schone lucht en geen constante herrie om mij heen.
Ik wil backpackers zien, van die heerlijke korte luchtige bijzondere ontmoetingen
Ik ben een half jaar vrij en wil geen phoephaaa, maar easy on en vooral easy on genieten
Dus tijd om weg te gaan!
Gelukkig ben ik echt wel heel veel lieve mensen tegen gekomen. Het is de cultuur en de overbevolking in de steden, die zorgen voor enorme onrust. Ook het staren naar mij, het kijken, de opmerkingen zijn niet onaardig bedoeld, maar vooral uit nieuwsgierigheid, maar zo vermoeiend voor mij. De kou, het troosteloze arme gebeuren, ik word er niet echt vrolijk van. Bangladesh het meest arme land in Azie, maar ik zit elke dag boven mijn dag-budget. Jawel, niet te geloven maar waar. Ze vragen hier de hoofdprijs voor slapen in hotels en voor het gidsen al helemaal... Bepaalde natuur-expedities kan ik niet doen, ze vragen hier soms ruim 200 tot 300 euro voor en dan vergis ik mij niet in een nulletje ;-) Het heeft te maken met permits aanvragen en beveiliging regelen om een natuurgebied in te gaan. Gevaar voor de bengaalse tijger die kan aanvallen en gevaar voor rivalerende dorpen. Welke kant ik ook nu op zou gaan, ik zal weer naar een grote stad moeten en van daaruit is het dus erg moeilijk om in de natuur te komen en te blijven.
Wat nu? Ik heb net een ticket terug geboekt naar Bangkok, terug naar mijn veilige haven, Thailand! Maandag vlieg ik terug. Daar nieuwe plannen maken. Ook een drukke stad, vies, vuil, maar ooh zo levendig en leuk. Het is voor mij toch als thuis komen daar .. Mmmm fruit en muesli eten, mangoshakes drinken, heerlijke gerechten op straat eten, vrij lopen door de straten en mij compleet veilig voelen. Ik kan niet wachten .... Hoofd leeg maken daar en dan komen er vanzelf ideeën. Ik zou via het zuiden van Thailand over land helemaal naar beneden kunnen zakken, stukje Maleisie doen en dan langzaam richting Indonesie toe. Of misschien eerst Cambodja en toch Birma (?).
Net in het hotel een nederlandse vrouw ontmoet die al maanden met een fiets reist. Komt net uit India en nu dus door Bangladesh. Respect voor haar. Vanavond dus na een hele week eindelijk weer eens gezelschap en samen eten. No lonely Barbara tonight after 1 week Bangladesh! Dan morgen nog 1 dag hier in de drukke stad en vliegen. Jullie horen weer van mij als ik in Thailand ben. I am save here now!
Knuffel
xxx
Twee dagen in Dhaka
Hoi allemaal,
Twee dagen in Dhaka ... wat een drukke stad ... ongelovelijk ...
Gisteren ondernam ik poging 2 om de stad te verkennen met mijn plattegrond van de lonely planet in mijn hand. Na 2 straten wist ik al niet meer waar ik was en laat ik nu voor een vrouw een redelijk goed orientatiegevoelhebben. Even rustig kijken op je plattegrond is niet mogelijk, want er staan binnen een paar minuten zo veel mensen om je heen, dat je je niet kan concentreren en ze bemoeien zich gelijk met je. Ik dus terug naar het hotel en had zoiets van ... nou wat een stad, dat gaat niet lukken. Maar gelukkig kwam er een gids naar mij toe. Deze man had al naar mij gezwaaid toen ik in het hotelde 1e ochtend aan mijn ontbijtje zat met open ramen naar de straat toe. Ik was toen zo moe ... en moest niets van hem hebben.
Hijbood aanom met een riksja de stad te verkennen. Ik had gezegd, okeee,een uurtje voor dit bedrag. Okeeee dan! Ik moet zeggen hierdoor heb ik de stad dan eindelijk kunnen zien en wat een stad ... zooo druk .. geen stad is volgens mij zo druk als Bangladesh. ZelfsIndia niet ... Alles rijdt door elkaar en zelfs met een riksja sta je in de file,het stroomt van geen meter door. Dus een file met de fiets zeg maar, zoooo druk. Alles staat door elkaar, auto's, bussen, riksja's. In de kleine straatjeszijn er 2stromen heen en weer ... en zekervoor de grotekruispunten sta je in de file om de grote straat op tekomen. Het is bijna niet uit te leggen,dit is gewoon te gek voor woorden.
Okeeee inmiddelsna een uurvoelde ik mij met de gids goed op mijn gemak en plakte ik er nog een paar uurtjes aan vast.Wat een armoede op straat, vuilnisbelten die gewoon op straat liggen met joekels vanzwarte kraaien, mensen die op straat leven. Gelukkig heb ik buiten ditook nog wel leukeen mooie dingen gezien, zoals een tempeltje met buddha, een tuin midden in de stad waar je even tot rust kan komen.De gids namme ook mee thee drinken, dus inmiddels geniet ik van chai thee, mierzoet. Ergens midden in een steegje, een hapje eten, soort bladerdeeg met groenten en mierzoete gebakjes. De gids en ikwaren na 4 uur wel vriendjes geworden. En ik na 4 uur weer helemaal moe en naar mijn hotel om te rusten.
Vandaag dag 2 metdezelfde gids. Om 10 uur afgesproken. Gisteren was het centraal dhaka en vandaag Old Dhaka. Eerst even een theetje drinken op straat en toen weer de drukte in met de riksja. Old Dhaka is helemaal niet te volgen. Mini straatjes waar we alleen konden lopen, maar vraag niet hoe ... constant moet je opletten .. waar je loopt .. wat er langs je komt. De straatjes doen me erg denken aan India. Kleurrijk, druk en vol leven. Na de drukke straatjes ben ik met een bootje de rivier op gegaan. Deze stinkt en is ook bomvol. Alles door elkaar, hele grote vrachtschepen, kleine bootjes die de rivier over steken en alles gaat gewoon door elkaar. In NL zou dit verboden zijn .. zo gevaarlijk. Zoals op straat, is het ook op de rivier.
Na de boottocht kwamen we helemaal in een file terecht. We hebben een uur stil gestaan met onze riksja ... geen beweging ... grote trafficjamm ..... Ik ben nog steeds een attraktie hier, dus in dat uurtje heb ik ongeveer 30 personen rond mijn fietsje gehad. Waar ik vandaag kom, wat ik doe, hoe lang ik blijf ... en maar vriendelijk blijven en antwoorden. Mijn gids bleef ook maar lullen en onderhand vielen mijn ogen dicht van de vermoeidheid. Wat een land!!!
Zo dadelijk ga iketen met mijn gids,hij vond het zo gezellig met mij. Heb een kaartje gekocht bij een busmaatschappij om naar het zuiden te gaan. Khulna. Ik wil natuur,niet meer die vuile steden. Maareerst Khulna in, een stad ....Daar vandaan kan ik dan eindelijk de natuur in. Wat een gore goredrukkedrukke stad, hi hi. En toch ook weer een belevenis.
Nog1 probleempje, ik moet pinnen en deATM (pinautomaten) doen het vandaag niet en ook mijn creditcarddoet het niet ... problems problems .. Morgen verkassen, ik heb geldnodig. Oeps. Hopelijk kan mijn gids mij vanavond helpenom een andere ATM te vinden ....
Wat eenland zeg ....
Morgenochtend om 07.15 uur de bus. Duurt 7 uur. Als het mee zit ,.... je weet het hier nooit. Kom ik dus morgen aan het einde van de dag aan in Khulna. Daar zijn als het goed is, ook internetcafe's.
Bangladesh ... een land apart ... en ik heb nog geen toerist gezien tot nu toe ...
Liefs en knuffel
Barbara
xxx
Dhaka, Bangladesh
Hoi hoi,
Barbara in Dhaka! Een hele andere wereld!! Het was een lange reis om hier te komen. Ik was gisteren vertrokken vanuit een georganiseerd Bangkok en mijn vlucht zou om 15.00 uur in de middag vertrekken. Bij aankomst op het vliegveld, bleek mijn vlucht vertraging te hebben en zou dus later vertrekken om 17.15 uur. Was ik niet helemaal blij mee, want nu zou ik in de avond arriveren en dat vind ik niet zo prettig. Toen het boarding time was, stond de boarding-gate niet vermeld? Dat klopt niet. Dus info opvragen, maar bij informatiedesk wisten ze het ook niet. Raar. Mijn vliegtuig zou over 20 minuten vertrekken, maar nog geen gate. Opeens verscheen er iets, namelijk 06.30 en een gate-nummer. Euhhh dat is de volgende morgen, nee toch. Ben naar de gate gegaan en daar stond het personeel van GMG Airlines. Het vliegtuig ging niet en we moesten wachten op meer info. 1,5 uur ging voorbij en nog wisten we niets. Oorzaak dat we niet kunnen vliegen?? Inmiddels waren alle mensen die deze vlucht hadden moeten hebben aanwezig. De vlucht zou echt pas de volgende ochtend gaan en wat nu? GMG zou zorgen voor een overnachting. Okeee daar was ik blij mee. Ondertussen had ik wel gezellig contact met al mijn mede-passagiers uit Bangladesh en India en 1 jongeman uit Oostenrijk, Wenen. Hij blijft maar heel even, een vriend van hem werkt in Dhaka en brengt hem een bezoekje. Uiteindelijk werden we met bussen ergens buiten het vliegveld gebracht en kwamen we dan om 8 uur 's avond eindelijk aan bij het hotel. En wat voor een Hotel, joekel groot en luxe. Dat hadden we niet gedacht .... Buffet was nog open, dus gelijk aanvallen en heerlijk eten van het buffet. Dan mijn kamer .. joekel groot met ligbad, douche, tv en een kamer met stoelen. Niet normaal. Wel kort nachtje helaas ... om 4 uur in de nacht krijgen we een telefoontje van de receptie en om 5 uur moeten we vertrekken. Tijdens het buffet in gesprek geraakt met een zakenman in Bangladesh, hij heeft 2 hotels (erg dure) en 2 hotels en is manager van een amerikaanse school. Hij gaat voor mij uitzoeken of ik ergens vrijwilligerswerk kan gaan doen. Ik houd contact met hem via de mail. Na het eten heerlijk gaan douchen, gebruik gemaakt van de shampoo en douchecreme van het hotel en heerlijk gaan slapen.
Volgende morgen om 5 uur naar vliegveld ... korte nacht ... Daar aankomend weer een vertraging. Neeeee. Er is te veel mist bij Dhaka Vliegveld en daarvoor kunnen de vliegtuigen niet landen. Dus weer wachten. Mist werd gelukkig minder en om half 9 dan eindelijk vliegen. Vlucht ging goed en mist inderdaad opgelost.
De manager van de hotelsen de schoolis zo lief geweest om mij met een taxi te brengen naar zijn hotel en van zijn hotel met een mini taxi naar mijn hotel.Deze rit was echt vermoeiend. Wat een stad zeg .. nietnormaal .. het is druk .. chaotisch .. alles door elkaar ... geluiden, geluiden en geluiden ...Toen ik aankwam in mijn hotel was ik zo moe dat ik daar ben gebleven en ben niet meer op pad gegaan, want ik zou nog maar heel even hebben en dan zou het alweer donker worden. Ik durf hier in het donker niet over straat te lopen hoor. Net heb ik een ontbijtje gehad in het hotel en ben even gaan lopen in de stad. Ik moet enorm wennen ... het is zooo druk ... de straatnamen zijn niet te begrijpen ... veel bedelaars op straat ... wordt heel veel aangesproken ... ben een beetje een attraktie hier ... Phoeee. Heb zelfs geen foto's kunnen nemen, zo druk was ik bezig met kijken waar ik moest lopen en de mensen in de gaten houden. Straks ga ik het nog een keer proberen, hopelijk ga ik een beetje wennen hier. Anders snel weg hier en beetje de natuur in, daar heb ik behoefte aan. Steden als Bangkok en Dhaka zijn zo druk. Alleen Bangkok is super veilig en georganiseerd en deze stad is complete chaos en niets is duidelijk, ha ha.
Dag 1 in Dhaka, ik schat in dat ik na 2 uurtjes alweer helemaal moe zal zijn, hi hi.
Zooo jullie zijn weer op de hoogte, ik ga mijnbest doen ommij een beetje thuis te gaan voelen in Dhaka, haaaaaaaaaa.
Dikke kuzzzzzz
xxx
Van Thailand naar Bangladesh - On my own - ben best zenuwachtig hi hi
Hoi hoi,
Bangladesh-zenuwen komen beetje op gang, hi ....
I am on my own! Helen is 2 dagen geleden vertrokken en inmiddels in Singapore. De 2 weken die we samen zijn geweest, waren erg leuk. Gedag zeggen vond ik dus best nog zwaar, sta ik daar op straat met tranen in mijn ogen gedag te zeggen tegen mijn lieve vriendinnetje, pffff. Backpacken samen was relaxed en ook zo vertrouwd en dus makkelijk. Voordeel: als ik over een half jaar weer heerlijk thuis kom, hebben we in ieder geval geen slaande ruzie, hiiiiiiiii. Samen backpacken is best een risico en ik heb echt genoten samen.
Okee, on my own daarna. Ook niet helemaal. De laatste dag waren Helen en ik in contact gekomen met een nederlands-canadese vrouw en een jonge meid from Australia. Gezelligheid dus en ik viel gelukkig niet in een gat. Toeval bestaat niet .... Soms heb je van die dingen dat je denkt, neeee dat kan niet ... Ik raak in gesprek met Astrid, de nederlandse canadese vrouw en wat blijkt, zij woont niet ver van Karel vandaan in Canada en ze kent hem ook nog. Bij een guesthouse in Bangkok, ontmoet ik dus een nl-canadese vrouw, woonachtend vlak bij Vancouver en uitgerekend zij, kent Karel. Ik heb er 2 dagen om moeten lachen .. en kan het eigenlijk nog niet geloven. Karel landt over een paar dagen hier, ik zou hem dus kunnen zien en ontmoeten, maar ik ga naar Bangladesh toe en wacht niet op hem. Mannen ... en Barbara .... Barrie gaat gewoon verder met haar eigen avontuur. Veel leuker!!!
Mijn backpack is dit jaar veel zwaarder! Als je gaat inpakken voor een half jaar ga je weer veel te safe inpakken en de weegschaal op schiphol gaf ook meer kilo's aan als mijn laatste keer reizen. Nu denk je, ach een paar kilo, maar ze kwamen mij na 2 weken goed mijn neus uit! Dus heb ik alles op mijn bed gelegd en ben ik gaan screanen. Wat heb ik niet nodig?? Ik wil kilo's kwijt, moet het tenslotte een half jaar op mijn rug dragen. Ben naar het postkantoor gegaan en heb die overbodige kilo's in een doos gedaan. Deze zal per boot over 3 maanden in NL aankomen. Hoop ik .... Wandelschoenen en reefslippers ... extra broeken en nog veel meer. Nu dus een heerlijke afgeslankte backpack en ik voel me stukken beter en lichter. Weg met die extra ballast!
Met veel moeite kon ik aan een lonely planet van Bangladesh komen. Alle landen liggen hier in de winkels, maar Bangladesh ... neee. De meeste backpackers combineren India en Bangladesh, dus nergens te vinden. Maar het zou Thailand niet zijn als je gewoon op straat regelt, dat iemand een LP van Bangladesh ergens vandaan haalt en de volgende dag kon ik hem ophalen. Eindelijk kon ik mij dan gaan inlezen over het land. Nu word ik mij toch zenuwachtig ... Een arm en overbevolkt land, overstromingen, niet veel backpackers ... en Barrie gaat daar heen ... Heb mij nu 2 dagen goed ingelezen, maar ben zenuwachtig voor morgen. Ik vlieg op Dhaka, een drukke stad, helemaal vervuild en zal daar zeker geen rust vinden, hiiii. Ik denk dat ik er 2 dagen blijf en dan snel naar het noorden ga, naar de theeplantages, bergen, trekkingen en rust. Daar verlang ik naar, natuur. Zit nu al dagen in een druk Bangkok en dan Dhaka er nog eens boven op. Ik zal er rekening mee moeten houden, dat ik stukken alleen zal moeten reizen en wordt dus helemaal uit mijn comfort-zone gehaald. Toch doe ik het, juist deze ervaringen zijn vaak intens en vergeet je niet. En mocht het echt echt echt niet leuk zijn, dan verlaat ik het land. Oooh ja in sommige hotels mogen vrouwen niet slapen ... lekker vriendelijk .. hi hi .... It's a men's world!!!
Ik heb inmiddels mijn visa en paspoort weer, heeft mij ruim 2,5 uur gekost. Ik zat vast in the traffic-jammmm van Bangkok. Zo genieten van mijn laatste avondje in Bangkok. Morgen vliegen en zal in de avond op Dhaka landen. In Dhaka zijn internet-cafés, dus jullie horen wel hoe mijn cultuur-shokzal gaan verlopen. De eerste avond zal internetten niet lukken, denk ik ... dus zal de dag daarop wel gaan worden.
Bar gaat bikkelen de komende 2 maanden ... daarna Birma als het mee zit en dan Indonesië, easy on .. layback .... Easy travelling ... Nu even intens en zwaarder ... we zullen zien.
Keesje, de wereld is gelukkig niet vergaan. Gekke kat toch! Vorig jaar in Pernis dacht je ook dat de wereld zou vergaan, maar dat gebeurde toch ook niet, hi hi. Gelukkig zorgt Sandra goed voor je en mag je iedere avond weer op haar schoot liggen.
Bedankt voor jullie lieve reacties, het lukt mij niet om deze persoonlijk te beantwoorden. Internetten in een ander land is altijd traag, onrustig en kost gigantisch veel tijd, haaaaaaaaaaaa.
Lang verhaaltje, haaaaaaaaaaa.
Dikke knuffel van een beetje zenuwachtige Barbara
xxx
Bangkok - Ko Chang - Ko Wai en weer terug in Bangkok ;-)
Sawadeeee Khaaaaa,
Life is good!
Hier ben ik dan eindelijk weer eens. Inmiddels hebben we Kerst en Oud & Nieuw achter de rug.
Even terug naar Bangkok, voor de Kerst ...
Helen en ik hadden echt lang last van een lang aanhoudende jetty-leggy. De enorme hitte, de overgang, het weten dat het Kerst is en Oud en Nieuw gaat volgen, maar je lichaam geeft compleet iets anders aan. Geen idee waardoor het kwam, maar we waren echt totaal ontregeld ... Nu inmiddels in een heerlijke flow, easy on, feestdagen voorbij, gewend aan de warmte. In a good mood, haaaaaaaaaa.
We hebben onze best gedaan om de Kerstsfeer te proeven, maar echt 'voelen', deden we toch niet. Helen, Edwin en ik zijn wel naar ons heerlijke parkje gegaan aan de rivier. Daar hebben we al liggend op een kleedje, met muziekje op een kaarsje gebrand. Mooi moment en enorm genoten! Sandra dank je wel voor je lieve kaarsjes, we hebben echt heel bewust aan je gedacht en het hielp zeker om een beetje beter in Kerstsfeer te komen .... Voor een paar minuten, haaaa, want zodra we weer gingen lopen of iets gingen doen, was het weer weg. Je lichaam zegt gewoon, het is zomer hoor en warm en geen Kerst, hi hi. Met onze kerstmutsen op, zijn we gaan bieren op een terras ....
Uiteindelijk zijn we met ons drieën met een bus overdag naar het eiland Ko Chang gegaan. Bedoeling was om naar het kleine eilandje Ko Chang te gaan in het zuiden, maar de bussen zaten vol ivm vakantietijd. Dus kozen we voor het grote Ko Chang, niet heel ver van Bangkok vandaan, een toeristisch eilandje, maar helemaal okee om even de stad van ons af te slaan. De busreis was een leuke! Soort hoeren-bus qua inrichting en kleur en hadden heel veel ruimte door de bankjes die erin stonden. Dat is echt weer leuk aan Thailand!
We hadden ons compleet niet voorbereid, nadeel van met meerdere personen reizen en impulsief opeens ergens anders heen gaan. Als je alleen reist, bereid je je heel erg voor en weet je precies waar je aan toe bent, althans ik, haaaaa. Nu zaten we op een boot opeens en niemand van ons wist uberhaupt hoe lang de boottocht was en we hadden nog geen slaapplaats en wisten niet op welk deel van het eilandje we zouden blijven .... Ooohhhh ooohhh!! Maar okee, dat kan ook makkelijk als je met z'n drieën reist, het komt allemaal wel goed en je bent samen.
Afijn we belandden dus op Ko Chang en zaten bij een beetje lux resort, dat heb je als je je niet voorbereidt, haaaaaaaa. Super leuk en very easy on. Ik snakte ook wel een beetje naar echt backpack ... minder resort en minder family's en kinderen ... sorry sorry .... Dus zijn we vanaf Ko Chang met een boot naar een klein eilandje, Ko Wai, gegaan. Klein eilandje, geen banken, geen ATM, niets .... I love that!!! Prachtige locatie, echt tot rust gekomen .... Kamers erg luxe en duur ivm vakantietijd, maar okeeeeee. Deze dagen waren heerlijk en enorm lui .... Wat wel weer jammer was ... er kwam een paar keer per dag een bootje aan met dag-toeristen, die het eilandje over namen .... Soort aapjes kijken en invasie van foto-toeristen, jakki de jakki ..... Op deze momenten moest je echt even vluchten .. maar daarna was het weer bounty-eilandje en rust rust rust rust rust .....
Inmiddels zijn Helen en ik er achter gekomen,dat wij samen echt super goed kunnen backpacken!!!! Erg leuk om dat te ontdekken met mijn lieve vriendinnetje. Hebben dezelfde gekke trekjes en voorbereidingen en maniertjes .... FIJN!!! Zo heb ik ook ontdekt dat met z'n drieën reizen, onrustiger is. Qua vinden van kamer, qua overleg, qua rust ... hi hi ... Maar dat wil niet zeggen dat het niet gezellig is. Ook de tijd voor jezelf is stukken minder en soms ook wel onrustiger. Je bent heel veel bezig en onder de pannen met elkaar, dus minder rust-momentjes voor jezelf die ik zooo kan waarderen.
We zitten nu alle drie in Bangkok, zijn gisteravond weer hier aangekomenen vanmiddag afscheid nemen van Edwin, morgen van Helen. Zij vliegt naar Singapore ... Ik ga morgen een visum regelen voor Bangladesh voor 2 maanden. Ik wil daar ruim een maand blijven en misschien vrijwilligerswerk gaan zoeken. Verheug mij ook weer enorm om alleen verder te gaan. Het echte reizen gaat nu beginnen ... zwaardere tijden ... intenser ... ook vaak daardoor mooier ... in contact komen met andere backpackers ... Ja voor mijn gevoel gaat mijn avontuur nu dan ook echt beginnen. Jihoeeeeee!!
Vandaag nog even genieten met Helen, want zij is toch echt wel een heel lief en heerlijk backpack-vriendinnetje ... mooie tijd samen ... En mooi dat we het beiden ook heerlijk vinden om nu ons eigen avontuur tegemoet te gaan.
Jullie horen wanneer ik ga vertrekken, eerst mijn doe-dingen regelen (visa bij ambassade gaan regelen) en mij gaan voorbereiden op Bangladesh! Ik geniet ... geniet .. geniet ...
Schat in dat ik hier nog wel 4 dagen zal vertoeven ivm visa en de vluchten naar Bangladesh gaan niet iedere dag ... Over land is niet mogelijk, omdat ik Birma niet zomaar door mag.
Dikke knuffels van mij
xxx
Heel gezellig samen! Onze lichamen zijn wel enorm in de war, hi hi
Verslag midden in de nacht:
Super gezellig samen .... Onze lichamen zijn compleet in de war, ha ...
Sawadeeeeeeeeeeeee,
Helen en en ik hebben het helemaal gezellig samen! Na mijn eerste aankomstavond op dinsdag heb ik natuurlijk gegeten Ko San Road, op straat eten met een bakje op een stoepje en kijken naar al die backpackers. Op tijd naar bed die avond, want de volgende morgen, woensdag, landt helen en zijn we samen.
Oooh ja even een weetje .... Nu ik dit tik, liggen Helen en ik op bed en het is 01.50 uur in de nacht. Over 3 uur moeten we op om een fietstocht door bangkok te houden. We zijn op tijd naar bed gegaan en hebben alle twee heel even geslapen en mijn lichaam denkt dat ik al een hele nacht achter de rug heb. Dus ik dacht het is bijna ochtend .... We zijn klaarwakker en liggen aan de kokoskoekjes en luisteren muziek. De overgang is echt zoooo groot dit keer, van sneeuw naar bloedheet. We zien kerstbomen op straat en horen kerstliedjes in ons parkje aan het water, maar onze lichamen snappen er niets van. Voor mij is dit echt nieuw en ik lig lacherig op mijn bed met mijn laptop, klaarwakker. Ben dus maar vast dit verslag aan het voorbereiden, zodat ik het op de site kan gaan zetten. Ik laat het maar los, ik snap het allemaal niet, mijn lichaam niet, mijn geest niet en mijn bioritme niet ..... oftewel ... mijn lichaam is echt in de war. Gelukkig bij Helen ook!
Inmiddels hebben Helen en ik al onze favo plekjes gevonden, een eettentje vlak bij ons guesthouse waar je heel krap zit, maar het eten is super en heel goedkoop, een parkje aan het water om de drukte van Bangkok te kunnen ontvluchten, koffiebekers verkeerd die je in een supermarkt haalt en meeneemt, a la starbuck .... En hebben het gezellie samen.
De 1e dag samen met Helen in de buurt van ons guesthouse gebleven en heerlijk gelopen. Donderdag actief dagje naar Grand Palace en Wat Po. Helen en ik kwamen met onze grote sjaal om onze schouders er niet in en moesten een blouse aan. Nieuw! Jaren daarvoor werkte dat wel. Leken wel schoolmeisjes samen. Bangkok is druk, warm en na deze bezoeken snakken we naar dat heerlijke parkje, dus zijn we daar heerlijk gaan liggen in het gras, met op de achtergrond kerstliedjes ...
Nou .... Ik ga maar weer proberen te slapen ... zo fietsen en hebben dus niet geslapen ...
Okeeee daar ben ik weer, 2 uur geslapen en 5 uur een fietstocht gehad in Bangkok. Maar deze was echt geweldig!!!!! Dat is de manier om Bangkok te zien. De eigenaar is nederlands en ja natuurlijk was onze hele groep nederlanders. We zijn dwars door de stad gefiets, over markten, paadjes van een meter breed, door buiten- en binnenwijken, langs rijstvelden, langs akkers ... Te veel om op te noemen. En de wereld is klein, in mijn groep zat Eric Tapper van de Persgroep, hoe is dat mogelijk. Hij was de vorige ronde al bij de vertrekkers .... Dus De Persgroep kwam aan bod, hi hi ....
Nu helemaal voldoen in het park en heerlijk schoon. Wat wordt je vies in deze stad ... zwarte voeten, gezicht en oren ....
Vanavond Kerstavond .. we weten nog niet precies hoe we dit gaan vieren, maar gaan het gezellig maken.
Foto's morgen, want mijn hoofd werkt nog niet helemaal, haaaaaaa.
Knuffel van mij en ook Helen die samen lichtelijk ontregeld zijn, haaaaaaaaaaaaa.
Bangkok!! Ik ben er.
Hallo allemaal,
Jippie, ik ben in Bangkok aangekomen!! Het is nu hier 18.55 uur.
Zooooooo dat waren best pittige dagen zeg.... Zit toch wel een beetje met een jetty hier, oftewel een hoofd met watten en wolkjes .. ;-) En wat een contrast qua weer en temperatuur.Even terug naar die laatste dagen in NL: Sneeuw ... NL weer zo heerlijk klungelig met super lange files, Schiphol ontregelt met 10 cm sneeuw, vluchten die gecanceld zijn ... mijn huis in orde maken omdat ik een half jaar weg ga (en ook voor de nog eventuele huurder klaar maken)en de toch wel gezonde zenuw-spanningen de dag voor vertrek ... Hyper de pieper ging ik toch wel weg, haaaaaaaaaaa.
Oooh lieve vriendjes, ik heb overigens wel enorm genoten van de afscheidsborrel bij Metz/Rotterdam. Ondanks de sneeuw kwamen jullie gewoon daar heen om Helen en mij nog een afscheidsknuffel te geven. Nadia met de kaplaarzen, heel leuk!! En anderen kwamen met moonboots, ook sweet. Heeeel lief en zoooo genoten, ondanks mijn onrust en zenuwen of mijn vliegtuig de volgende wel zou gaan. Tjaaaaaa en toen Banaheetje compleetje aan het einde in de gang stond, hield ik het niet meer droog. Nanda, dat is jou schuld, haaaaaaaaaaaaaaaa. Afscheid nemen ..
Maar ik zit in Bangkok, zoooo vertrouwd, het zweet staat op mijn hoofd nu, het contrast is echt heeeeel groot, van sneeuw naar 35 graden, haaa. Mijn lichaam moet er nog een beetje aan wennen en mijn vingers zijn nog een beetje dik van de vlucht.
De vlucht ging goed, allereerst vertrok mijn vlucht vanaf een wit schiphol en op tijd, hiiii. Ik zat naast een moeder en dochter van 11. Ze gingen op familiebezoek in Singapore. De moeder kletste over van alles en nog wat, zeis metnederlandse les bezig, omdat ze meer NL wil praten met haar dochter die in NL op school is.Ze was bezig ineenboek die ik 2 jaar geleden heb gelezen: DROMEN ... DURVEN ... DOEN !!Een tijdje lang heb ik deze spreuk op mijn hyves gezet. Jaaaaaaaaa dromen, durven, doen .... Volgens mij ben ik daar wel mee bezig nu. En we hebben samen de film EAT, PRAY en LOVE gekeken. En veel snoepjes en verhalengedeeld. Weinig geslapen overigens, lag zeker aan deredelijke volle maan. Heel weinig mensen sliepen lang, echt opvallend deze keer.En ik ben altijd wakker in een vliegtuig, dus vond het wel gezellig. Tweede deel was zwaarder. Tussenstop Singapore ... Vliegtuig vertrok later en ik werdtoch wel moe. Toen konden we niet landen, dus blijvencirkelen inde lucht. Eindelijk landen,heb ik een uur bij de douane in de rij gestaan. Even dacht ik oooh ze gaan moeilijk doen. Hij vroeg om mijn visum, die ik niet heb ... Dus ik zeg, die heb ik niet en heb ik ook niet nodig want ik verlaat binnen 3 weken Thailand. Wat ik dan allemaal ging doen ... Ik vertellen wat ik ging doen. Maar alles okeeeee. Phoeeee .. ik heb namelijk geen terugvluchtgeboekt en ik werd al gewaarschuwd dat ze dan moeilijker kunnen doen.
Eindelijkdoor douane en backpack halen. Zie ik hem niet ... band helemaal leeg. Ik naar iemand toe ... was mijn backpack in Singapore blijven liggen. Papierhandel invullen, hoe mijn tas er uit ziet. Bah en dat als je moe bent. Gelukkig is Bangkok thuis komen voor mij. Dus geen stress ... tas komt wel .. ik ga met taxi naar centrum. Dat ging goed! Zit nu bij Baansabai en heb mijn backpack inmiddels terugna een halve dag.Ongelovelijk netjes, werd gewoon afgeleverd bij mijn guesthouse. Einde van de dag ben ik even gaan pitten, kon niet meer uit mijn ogen kijken, haaaaaa.
Zoooo ik ga nu eten halen, mijn stekkie weet ik nog van 2 jaargeleden, dus ik loop zo overal heen. Heerlijk!!!
Keesje ... ja .. ik heb inderdaad geen boom in huis .... Tiswat! Jij ontdekt ook altijd van alles bij Sandra ... volgend jaar zal ik dan ook maar een boom aanschaffen ..Nou gedraag je wel bij Sandra en houd haar trap een beetje normaal svp svp svp.
San, bedankt voor het uit je bed komen in een koude nacht en door de sneeuw. Dat kopje koffie met gebakje op schiphol maakt het toch altijd wel leuk. Die traditie houden we er in hoor. Maarrrr jij boekt gewoon ook een keer een reis en dan breng ik jou gewoon weg! Moet je alleen wel een half jaar wachten .....
Zoooo ik ga eten nu .... en mij verheugen op Helen die morgen voor mijn neus staat.
Dikke knuffel van mij
xxx
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Barbara