Bangkok with a big smile ;-)

Hoi hoi allemaal,

Backpacken .. het blijft een bijzondere ervaring ... Soms zwaar: dhaka bangladesh en je wilt terug naar Bangkok, 2 dagen totale leegloop van de darmflora. Soms top: en zo'n dag was gisteren. Een gewone dag in Bangkok, with a big big big smile van 's morgens vroeg tot heeeeeel laat ;-)

Na twee dagen in mijn guesthouse en de totale leegloop van mijn darmflora ... was ik mijn kamertje natuurlijk wel behoorlijk zat. Helen op Java ook ziek en via de sms contact met elkaar en zielig zijn. Beiden ziek, hi hi. Helen was er slechter aan toe, ziekenhuis-gebeuren. Ik alleen rennen naar de wc ieder half uur en voor de rest eigenlijk piccobello. De tweede dag, aan het einde van de dag heerlijk naar mijn parkje gelopen, zitten in de zon en ging stukken beter met mij.

Gisteren een top dag met een big big big smile. Zo'n backpack-dag die je intens beleefd met kippevel-momenten en die lach houdt maar aan .. niets kan fout gaan. Mooie ontmoetingen ...Hoe zag die dag eruit dan??

Om 6 uur aan ontbijtje bij het kleine tentje op straat voor mijn guesthouse. Banaan met muesli en een kopje thee. Bangkok wordt langzaam wakker, het is nog donker buiten. Taxi in .. naar ambassade van Myanmar/Birma. Waarom zo vroeg? Omdat ik gelezen had dat er iedere dag heel veel backpackers een visa aanvragen en er al heel vroeg een rij buiten kan staan. Dusss om half 7 in trafficjamm met taxi naar ambassade. Om 7 uur bij de ambassade en daar zaten al 8 backpackers op de grond voor de ambassade. Haaaa ;-)

Aansluiten in de rij. Links van mij een jongen uit Oekraiene. Hij had zulke mooie hypnotiserde licht groene ogen ... ik heb er de hele ochtend van mogen genieten.Reist al maanden en hebben heerlijk reis-ervaringen kunnen delen. Rechts van mij een compleet verliefd stel uit Italie (Toscane), tweede huwelijk en totaly in love. Net in Bangkok, willen opeens naar Birma, amper voorbereid op alles, want ze zijn te verliefd en alleen maar met elkaar bezig. Ik had 2 dagen op bed gelegen en heb mij dus aardig kunnen voorbereiden op Birma. Heb ze dus heel veel info kunnen geven en hebben mijn lonely planet geleend om te lezen en de tijd te doden op straat. Om 9 uur zou de ambassade open gaan. Het was bere gezellig daar op straat met z'n allen. Leek wel een pop-concert ofzo ... allemaal vroeg in de rij ... Ondertussen gingen we in groepjes naar de supermarkt en weer terug en bewaaktenwe onze wacht-plekken netjes. Toen de ambassade om 9 uur open ging, zaten we inmiddels met meer als 50 backpackers op de grond, haaaaaaaaaaa.

Dan naar binnen. Hoe het systeem daar werkte, snap ik nu nog niet. Formuliertje hier en daar, foto plakken, nog een formuliertje. Rij 1, rij 2, ooooh nee loket 6 ... neee nu daar heen. Ik begreep er geensnars van en gelukkig niemand. Vragen .... wat kom je doen in Birma, waarom wil je naar Birma ... ben je journalist??? Hoezoooo corrupt, haaaa. Om een langambassade verhaal kort te houden: om12 uur had ik een formuliertje dat ik woensdag mijn visa heb!!! Met de italianen met de boot terug gegaan naar mijn guesthouse en heb de verliefde italianen even wegwijs gemaakt in Bangkok. Beste internet-cafe's, beste restaurantjes, lonely planet kopen van Birma. Gezelligheid alom! Inmiddels was ik best gaar van de drukke ochtend.

Loop ik terug naar mijn kamer om mij even op te frissen, zie ik opeens Astrid lopen! De nederlandse-canadese vrouw die ik in Bangkok had ontmoet. Dus grote omhelzing en dikke kus en helemaal blij om haar te zien. Klets klets klets klets ...

In de middag heerlijk even alleen naar mijn parkje .. mijn favo plekje...zon gaat langzaam onder ... en de aerobic lessen aan de rivier buiten gaan dan beginnen. Dat is zo leuk om te zien. Veel thaise vrouwen van rond de 40, 50 en 60 doen mee. Het is kletsen daar en vooral veel lachen, ook tijdens de les. Daar kwam die weer diebig smile ... waar maak je dit nu mee?? Gewoon in Bangkok.

Gisteravond een gezellige avond met Astrid. We zijn enorm aan het bieren gegaan, hi hi. Ook wel eens lekker: even laten gaan en niet zo veel verantwoordelijkheden en dingen regelen etc etc. ......Tegenover ons guesthouse is een mini-barretje op straat buiten met lieve kleine tafeltjes. Daar ontmoeten we een man uit Breda en Limburg en gingen dus met z'n vieren BIEREN. Om 11 in de avond kwamen Astrid en ik erachter dat we nog niet hadden gegeten die avond ... BIER vult geloof ik de maag goed. Dus sticky rice eten met mango, mmmm. Toen weer BIEREN. Het leuke was dat ik eigenlijk niet in Bangkok hoorde te zijn, maar in Bangladesh. Astrid had in het zuiden van Thailand moeten zitten, maar was weggerend van het strand daar omdat er zo veel zand-vliegen waren, helemaal lek gestoken, was niet uit te houden. De Breda-man is zijn paspoort kwijt en zijn vriendin zit in Vietnam, hij konniet mee ivm paspoort dat nog niet klaar is. En de limburg-man had een thaise vriendin .. maar de thaise had opeens een ander vriendje en belandde hij weer in Bangkok. Lol dus .. we hadden allemaal eigenlijk ergens moeten zijn op dit moment, maar alle vier in Bangkok op straat aan het bier.

Kort nachtje ... Astrid en ik lekker aangeschoten .... Vanmorgen heb ik gegeten als een vent ;-)Engels ontbijt met eieren en spek en bonen, haaaaaaaaaaaa. Wat bier niet doet ... Nou dat was dus mijn dag met een big smile gisteren, just in Bangkok.

Ga nu weer een heleboel regel-dingen doen. Geld wisselen naar dollars, pakje verzenden naar Sandra met inkopen, foto's printen en naarmijn 2e familie sturen in Bangladesh, administratie bijwerken, internet-bankieren. Heb een hele checklist te doen.

Vanavond laatste avond met Astrid, zij vertrekt morgen. Ik heb morgen nog een rustdagje en donderdag vlieg ik naar Myanmar/Birma. Wordt weer heel anders als dat oooh zo heerlijke en veilige en georganiseerde Bangkok.

Knuffel

xxxx

Bangkok ;-)

Haaa daar allemaal,

Gistermiddagterug gekomen in Bangkokmet een big smile.Lange reisdag, om05.20 met taxi naar airport Dhaka,vlucht om half 9 met tussenstop in Chittagong en dan naar Bangkok. Devlucht wasprachtig! Mooi landschap vanaf boven, vooral het zuiden, een netwerk vanaders aan rivieren, rivieren en rivieren .... Kan me voorstellen dat dat ellende moet zijn geweest toen vorig jaar de overstromingen waren en zo veel doden zijngevallen in het regenseizoen.Alleen maar kleine dorpjes aan de rivieren en grote steden te zien, ze moeten compleet weggevaagd zijn. Wat een land ... Bangladesh ... toch waren de weken daar een bijzondere ervaring voor mij. Ik zal ook nog een keer terug moeten .. euh willen heet dat!!! Ik wil graag mijn familie daar nog een keer zien en de school en de school van de manager die eind dit jaar af moet zijn. En kwam in mijn hotel een duitse zakenman tegen (van origine Bangla) die ieder jaar naar zijn geboorteland gaat omdat hij daar een schooltje heeft opgezet en hij zou het heel leuk vinden als ik zijn school zou bezoeken een dag. Haaaa. Ik ben nog niet los van Bangladesh .... Oooh ja en Manager Alem had gezegd, je mag zo werken op mijn nieuwe school hoorrrrr ... Haaaaaa lijkt mij fantastisch ... maar ik denk niet dat ik kan wonen in Bangladesh ... Dus houd ik het er maar op dat ik daar nog een keer moet terug komen. San ga je dan met mij mee?? Gaan we daarna naar een heerlijk eilandje in Thailand ... hi hi ...

Om half 4 in de middag ben ik met deexpressbus(nooit gedaan) naar Bangkok city gegaan. Heerlijkom weer daar te zijn. Hele grappige ervaring ... het lijkt wel of ikin een film zit die in slow motion wordt afgespeeld ... zo veel rustiger als Dhaka.Aparte waarneming. Het tempo is zo anders en zo rustiger ... en dat terwijl ik voorheen Bangkok gekkenhuis vond. Om half 4 in mijn guesthouse aangekomen .. gelijk de straat op en lopen en genietenvan al die backpackers en ik weet precieswaar ikwil zijn. Bangkok with a big smile ;-)

Vanacht zware nacht ... euh reizigersprobleempje ... ben je aaneten? dan stoppen met lezen .. nouja ik ben gewoon vet aan de diarree, waterdiarree. Buh!!! De hele nacht moeten rennen naar de wc. Gelukkig niet spugen erbij. Vandaag dus de hele dag tot nu toe in bed doorgebracht, want straat kan ik niet op, ha ha. Moet kunnen terug rennen naar een toilet .... balen balen.Zit nu bij internet bij mijn guesthouse, kan eigen laptop niet gebruiken, want heb geen luxe internetverbinding meer zoals in Bangladesh met mijn USB stikje.

Heb gisteren gelukkig een boek gekocht, dus lees mij suf en lekker een beetje slapen. Hopelijk morgen iets beter. Heb stiekem al beetje plannen: Birma/Myanmar. Weer zo'n apart land en vooral corrupt, maar hoor zulke goede verhalen van backpackers. Locals moeten ook zo lief zijn en landschappen heel mooi. In de hoofdstad Rangoon is zelfs een medidatieschool voor backpackers. Speciale ademtechniek, maar moet dan wel een week intern bij de school. Lijkt me een geweldige ervaring. Daarna vlucht naar het noorden van Birmaen naar beneden zakken naar het zuiden. Maar moet mij goed voorbereiden op dit land. Visa aanvragen, dollars kopen ... etc etc. En hoe ga je reizen door een corrupt land, ha. Tja Barbaraaaaatje wil toch weer iets moeilijks doen ..Daarna ga ik naar een eilandje (na Birma) en even niets niets niets ... Heb ontzettend zin in mijn plannetjes, hi hi.

Euhhhh het wordt tijd dat ik weg ga, ik krijg weer enorm drang, pffffff. Toilet toilet ..... Lastig gebeuren hoor.

Lieve kuzzzz vanuit mijn heerlijke veilige Bangkok. Life is good, ondanks de wc-perikelen, haaaaa.

Ciao ciao

xxx

Dhaka Hotel Pacific .... andere koek

Hallo allemaal,

Daar zit ik dan, in mijn hotel .. ha ha .. in Dhaka. Grote overgang ... er zijn geen goedkope kamers vrij .. dus heb ik een kamer met 2 bedden en een TV, what the fuck!! Haaaa en een wc en baden warm water. Na 2 weken basic is dat wel weer super moet ik zeggen ;-)

Zit met een big smile en zo veel herinneringen ... het moet nog allemaal gaan zakken, geloof ik ...

Vanmorgen ontbijtje voor het huis ... met Rubina. Rubina, de dochter, gaat altijd om half 9 naar school met een riksja. Ik had haar uitgebreid geknuffeld en gedag gezegd en uitgezwaaid. Daar zat ze dan, met een ballon (heb haar 100 ballonnen gegeven van NL) op de riksja. Zwaaiend naar mij. Ik ging een douche nemen (oftewel emmer heet water ;-) en heerlijk gieten) en kom uit de douche vandaan. Staat Rubina voor mij. Ze was halverwege naar school uit de Riksja gesprongen en is naar huis terug gerend ... ze moest mij nog een keer gedag zeggen. Haaaaaaaaaaaaaaa. Ik vond het zoooo lief. Ze is dus niet naar school gegaan.

Om 11 uur heb ik dan met natuurlijk de nodige tranen gedag gezegd tegen de familie. Ook zij moesten heeeeel erg huilen. Daar ging ik dan met een privat auto terug naar Dhaka.

Ik geloof datwat ik ook ga doen hier in bangladesh,deze ervaring is niet meer te evenaren!!! Wat een prachtige weken op het platteland bij zullke lieve mensen met zo veel humor. De gedachte dat ik verder ga reizen in dit land .. maakte mij heel onrustig. Ik was van plan om naar Chittagong te gaan .. maar ik kanhet niet. De drukte van de stad .. het vervoer .. de mensen die om mij heen staan, geen seconde rust ... Dussssss heb ik spontaan besloten om langs GMG Airlines te gaan en heb een vlucht geboekt naar Thailand overmorgen!!! Ik moest eigenlijk de 14e febvliegen, maar weer hebben ze mijn ticket gratis omgeboekt, ze moesten erg lachen dat ik weer voorbij kwam.

Mark is ook hier in mijn hotel en vliegt overmorgen naar NL terug, hij heeft een baan gevonden en kan snel beginnen, dus hij gaat eerder terug naar huis. Vanavond en morgen dus volop gezelligheid met Mark.

Dan Thailand ... ik heb daar heel veel zin in!! Even gewoon opgaan in een land en niet alle aandacht naar mij ... op straat lopen zonder 30 mensen om mij heen ... en een heerlijk warm klimaat en warme avonden .... Geen idee wat ik ga doen, maar in Bankok komt dat vanzelf wel opborrelen. Ik blijf daar heel even om alles heerlijk te verwerken en dan nieuwe avonturen en landen ... Birma .. misschien Sri lanka of even naar het zuiden van Thailand ... No idea??

Een hele gelukkige Barbara

Jullie horen mij weer in Bangkok ... ik blijf namelijk vooral in mijn hotel en begeef mij niet of amper op straat, te druk, te goor, haaaaaaa.

xxx

Afscheid nemen --- ik ben er niet goed in ... altijd zo moeilijk ... maar ook een kalfje geboren!

Bangladesh, Singerdighi ... de zon gaat onder .. ik zit met mijn laptop voor het huis ... kijkend op dat prachtige rijstveldje .... adem in adem uit ... wil alles in mij opnemen ... laatste avond ..

Vandaag afscheid genomen van de school .. wat is dat toch met afscheid nemen ... ik ben er echt niet goed in ... altijd zo gevoelig ...zo intens .. warm en verdrietigtegelijk.

Hoe neem je afscheid van die lieve kindjes die je elke dag bloemetjes geven of snoepjes en lachend op je af rennen, good morningBarbara, how areyou? Hoe neem je afscheid van kinderen die zoooo blij zijn als een prins of een prinses dat ikin hun klas mag zijn ... Vertel het mij maar??

Dus dat werd huilen ... jawel ... In de middag had ik aan de familie beloofd om bij hun te zijn en te blijven, genieten van het familie-gebeuren. Dus daar liep ik van de school terug naar mijn veilige plek en familie ... tranen in mijn ogen ... Moest echt bijkomen.

Vanmiddag heel gezellig .. samen eten en natuurlijk vooral lachen ...

Oooh ik maak mijn verhaaltje zo af ... moet even iets gezelligs doen .... hi hi ...

Vervolg: ik ben er weer, hi hi.

Had beloofd om aloe badji te maken, mijn favoriete eten hier. Moet ik natuurlijk wel weten hoe ik het moet maken. Dus had even kookcursus tussendoor.

Afscheid nemen ...

De middag en de zonsondergang was prachtig ... geen wind ... en elke dag weer die prachtige oranje zon die onder gaat op de akkers. Zooo heerlijk rustgevend.

Morgenochtend is het zover! Weer afscheid nemen en nu wel van mijn Roestam-familie!! Hoe ik dat ga overleven, weet ik nog niet .. hihi De familie is zich al 2 dagen aan het voorbereiden op het afscheid .. het gesprek van de dag ... Ze vinden het niet leuk, ik ook niet, maar ja ik wil nog meer doen en nog meer zien tijdens mijn reizen, dus het wordt ook weer tijd om verder te gaan, op mijzelf, andere indrukken.

Vandaag is er een kalfje geboren bij de buren. Prachtig gezicht hoe dat gaat, echt plattelandsleven hier. Met een grote groep er om heen, alles ging goed. Het kalfje had erg veel moeite om op zijn poten te gaan staan, viel telkens om. Gelukkig was mama-koe erg lief en werd hij heerlijk schoon gewassen ... uiteindelijk na een uur kon hij staan en ging hij drinken ... Tja ... wat een leventje.

Vanavond nog 1 x slapen in mijn kamertje, morgen is het zover .. help help ..

Dhaka ... gatver ik moet er niet aan denken, ookal is het mijn eigen keuze. Die stad is zooo goor en zoooo druk, ook dat zal overleven worden. Gelukkig zie ik Mark morgen en kan ik mijn verhaal heerlijk kwijt en lachen en samen nog even eten.

Sweat dreams vanaf het platteland.

Iedereen weer bedankt voor jullie lieve reakties en sandra geniet van je heerlijke luxe aankoop, je toetoet en mam take care of Merlijn, geef haar maar een dikke kroel. Keesje, ook jij een dikke dikke poezen-kroel, als je nog weet wie ik ben, haaaaa ;-)

xxx

Liefs,

Barbara

Plattelandsritme en gewoonten

Hoi hoi,

Zo langzamerhand na een week kan ik al spreken van een plattelandsritme en wat gewoonten. Iedere morgen rond half 7 wakker, de dochter is dan al op en is al lekker aanwezig. Ik blijf dan nog heerlijk evenliggen in mijn bedje tot half 8 en dan eruit. Samen ontbijten met Rubina, mijn favoriete roeti (pannenkoekjes) met aloe badji (aardappeltjes met groenten). Mmmm. Rubina gaat dan om half 9 naar haar eigen school, niet mijn schooltje. Na het eten wachten op mijn emmer met gekookt water en heerlijk een douche en aankleden. School begint om 10 uur. Mooie tijd, niet, hi hi .... Na de douche ga ik heerlijk voor het huis zitten in de zon die langzaam warmer en warmer wordt, de mist gaat langzaam verdwijnen over de akkers en het is heerlijk rustig .... Haren drogen in de buitenlucht en alleen maar kijken naar het veldje voor mij. Iedere morgen zitten er 2 vogels bij mij, ze weten dat er stukjes ontbijt op de grond komen en vliegenzo rakelings voorbij om die stukjes te pikken en op te eten. Leuk ochtend-ritueel. Dan schooltijd .... de kinderendie een huis verder wonen, komen mij halen en willen iedere morgen met mij naar schoollopen. De paden hier, vind ik zo leuk en gezellig om op te lopen, zo tussen de bomen door.

10 uur schooltijd. Alle leerlingen verzamelen op het pleintje en krijgen ochtendgymnastiek, armen en benen strekken, arm-oefeningen en tenslotte het Bangla volkslied zingen. Dit ritueel is echt heel lachen .. dejongens en de meiden willen natuurlijk altijd geintrappen, maarer wordt gestraft hier met een stok ... ooooh jeh zou je denken ... Neeee hoor het is lachwekkend en heel grappig. Blijkbaar willen ze een bepaald respect en orde uit stralen... en als de rij niet netjes is of iemand doet niet mee, dan krijgen ze een tikje met de stok van deprincipal of the school .... Maardie lacht erbij en de leerling ook, het slaat nergens op ... het ismaar een tikkie en dat met lachen ... De leraren zijnecht heel lief tegen de leerlingen ener wordt enorm veel gelachen. Het straffen is echt een bijzonder lachwekkend gebeuren. Iedere morgen weer krijgen diverse leerlingeneen tikkie met een lach ... Geweldig! De jongens van rond de 16 jaar oud lopen hier vaak nog hand in hand met elkaar. Vind dat zoooo leuk om te zien. Geen macho gebeuren, maar heel veilig handje in handje lopen en vooral veel lachen. En dat voor jongens ..

Na hetvolkslied krijg ik thee. Delerarenkameris buiten op het pleintje. Een stoel en een tafel.Zonnetje erbij, krantje erbij en even kletsen metde leraren.Ondertussen komen vooral de meiden al naar mij toe en geven mij bloemetjes als kadootje. Mooie start van de dag!

Na het kletsen de klas in. De leraar engels is heeeeel lief en aardig, hij spreekt niet heel goed engels, haaaaa. In principe beheersen ze de engelse taal best goed, maar de uitspraak is nogal met een bepaald dialect, hi hi ... Ze zijn dus heel blij met mijn nette school engels. We kletsen heel veel in de klas engels en het is vooral een vraag en antwoord gebeuren met heel veel lachen tussendoor.

Tussen de lessen door word ik zo nu en dan opgehaald door iemand die mij weer overal brengt, andere school of bij familie of vrienden van school. Ik heb het druk johhhhh.

Na school, lopen de leerlingen natuurlijk weer met mij mee naar huis en is het bijna vechten met wie ik naar huis gaaa, haaaaaa en welk huis ik ga bezoeken. Ik drink dan eerst even thee thuis bij de familie en bezoekdaarna een familie in de buurt. Iedere dag,haaaaa. Overal krijg ik eten aangeboden ... moet het echt soms afslaan, want ik krijg het gewoon niet op.

Het weer heeft ook zo zijn ritme ... iedere nacht koud ... overdag bijna 20 graden. De zon komt op links, beetje de hele dag heiig .. nooit echt blauw en wolken heb ik nog nooit gezien in Bangladesh ... elke dag is de lucht hetzelfde. Soms is er alleen iets minder of meer wind .. maarvoor de restelke dag hetzelfde ... geen regen, geen wolken en altijd die grote zon die te zien is. Avonden zoudenvan mij warmer mogen, maar ach .. ik kan er wel mee leven.

Inmiddels weet ik in een week al aardig wat Bangla woorden. Leuke taal overigens! Kan al tot 10 tellen en weet wat water en brood en rijst is en heel veel dieren en inmiddels ook al kleine zinnetjes ... De locals vinden dat helemaal geweldig, ik weet Bangla woorden, haaaa.

Vandaaggroot feest op de school. Binnenkort zijn de examens ... de klassen zullen dan veranderen. Een grote groep leerlingen gaat de school verlaten en naar een volgende school toe om te studeren. Vandaag stond in het teken van bidden .... veel bezoekers die naar school kwamen van diverse onderwijs-instellingen. Leerlingen werden toegesproken. Ik kwam enorm in de belangstelling te staan ... ze vinden het zooo leuk dat ik hun school ben komen bezoeken. Ik kreeg een hele speech... werd er verlegen van ... moest ook voor de hele school dus iets terug zeggen in het engels. Ging helemaal goed en heb daarna wat Bangla woorden gebruikt die zij mij hebben geleerd. Was weer zeer bijzonder.

Hoe bijzonder en liefdevol dit ook allemaal is, ik ga volgende week toch terug naar Dhaka.Waarschijnlijk dinsdag of woensdag.De klassen gaan namelijkveranderenivm de examens van de laatste groep enManager Alem komt1 x in de 2 weken naar zijn school die hij aan het bouwen is ... Het is dus beter om volgende week met hem terug te rijden. Nog 2 weken bliijven, zeker met de verandering van de school .. zie ik niet zo zitten. Dan ben ik tocherg op het gezin aangewezen de hele dag en ik moet mijn vlucht naar Bangkokop de 14e.feb halen.,

Ik heb dus nog wel even de tijdin bangladesh als ik hier weg ga... waarschijnlijk ga ik dantoch nog heel even naar het zuiden reizen in Bangladesh. Erligt daar een groot meeren een mooi natuurgebied heb ik begrepen. Dan kan ik voordat ikterug vlieg naar Bangkok deze plaatsen nog gaanbekijken.Mark, de nederlander die ik Dhaka heb ontmoet, is ook rond die tijd nog in Dhaka, dus ik kan nog even gezellig met hem lachen in Dhaka.

Het leven is prachtig hier en deze ervaring pakt niemand mij meer af ...het is geen excursie .. maarheel puur allemaal .. datmaakt het zo mooi.

Ik geniet dusvolop!! Probeer tot volgende week extra extra te gaan genieten, want ik zal de natuur en de lieve mensen zeker gaan missen!!

Dikke kuzzzzz

xxx

Fatima in village Singerdighi - teacher local village - GEWELDIG HIER!!

Hayyy,

Bangladesh -- wat een landmet extreme ervaringen enverrassingen allemaal. Zo zie ikhet niet zitten, drukke steden, overbevolkt, natuur in niet echt makkelijk en wil ik terug naar mijn veilige Bangkok en zo zit ik op een wel heel bijzonder plekje op het platteland, tussen de locals.

De manager, Alem, heeft mijopgehaaldmet chauffeur in een grote jeep bij mijn hotel in Dhaka. Ongeveer 1,5 uur rijden naar een klein dorpje, met de naam village Singerdighi. HIj heeft mij gelijk gebracht naar de school waar Alem het over had. Best een grote school met 6 lokalen voor de grotere kinderen tot 16 jaar en nog 4 lokalen voor de kleintjes.Toenik aankwam stonden alle leerlingen op het schoolplein en kreeg ik een groot onthaal. Aldagen gaat hier het nieuws dat er een vrouw uit Holland het dorp en de school komt bezoeken. Hoog bezoek .. hi hi .. zo kwam het allemaal over. Euuuh het is Barbara from Holland, no job ha ha ... Maar voor dit dorpje groot nieuws ... en zo kwam ik terecht in wel een heel warm bad!!!

De principal of the school ontmoet en met hem alle klassen langs gegaan. Voorstellen en zo sta ik zonder ervaring opeens voor een klas te vertellen in het engels wie ik ben en wat ik kom doen, alle kinderen helemaal door het dolle en giechelen. Netjes staan als ik de klas binnen kom ... respect ... waar is dat ook al weer gebleven in NL op de scholen? Ik moet eerlijk zeggen dat ook ik even niet wist wat er gebeurde, het was zooooo overweldigend en 100 x heb ik moeten horen dat het hele dorp zo blij is dat ik hun dorp en school kom bezoeken.

Na de ontmoeting op school met de kinderen werd ik naar mijn huis gebracht. Echt op het platteland, zoooo mooi en zo rustig. Rijstvelden, akkers, lieve leuke vrolijke huizen, smalle paadjes met bomen waar je tussen loopt, kippen, koeien en nog veel meer dieren. Platteland ... rust ... mooi ... en frisse lucht. Geen stinkende stad met miljoenen inwoners en last van de vervuiling. Ik slaap in een groot plattelandshuis, waar meerdere families wonen, in ieder geval drie generaties samen. Een jonge vader met enorme humor en een lieve vrouw met 2 kindjes, hun ouders en grootouders erbij en dan hebben we het nog niet over de ooms en de tantes die allemaal voorbij komen en soms eten en slapen in de woning. Heb een kamertje voor mijzelf met een tafel en een bed. Eerste dag echt wennen ... hoe gaat het met douchen, toilet enzo .. Maar ik word helemaal in de watten gelegd ... als ik wil douchen wordt er een emmer met heet water gekookt, deze gooi ik over in een grote emmer en meng ik met koud water. Een bakje en zo gooi je het over je lichaam. Ik weet dit nog van Nepal en het heeft iets deze manier .... Eten doe ik niet meer met lepel en mes enzo .. maar met handen. Ook dat heeft iets ... eten met je handen .. ook de rijst en de currieprutjes ... Ik eet alles mee, geen idee wat ik soms eet, haaa, maar het proeft heerlijk. Elke dag zeker 2 groentes en soms 3 x rijst, fruit in overvloed en al het eten van het land. Ik eet waarschijnlijk gezonder als in NL met al die bespuitingen en hormonen-troep.

De avonden zijnkoud, niet echt mijn ding. Maar hier is alles anders. Vuurtje stoken, handen opwarmen naast elkaar,dekens om onsheen. Verwarming is er niet. De avondtemperatuur is hier rond de 9 graden .. jawel. Ik slaap weer onder 4 dikke dekens. Overdag elke dag zon en ongeveer nu 18tot 20 graden. Iedereavond zit in met defamilie en visite vanoveral en nergens met z'n allen op de binnenplaats buiten met onze dekens om ons heen.

Ik heb al veel vrienden gemaakt, vooral met de kinderen. Ze weten waar ik slaap en komen mij halen iedere dag na school. Pakken mijn hand beet en zo beland ik overal.De kinderen praten gewoon in hun eigen taal en het maakt ze niet uit dat ik die taal niet spreek. Met voeten en handen en veel lachen en grapjesben ik vriendjes met ze.De school van demanager is hier 3 minuten lopen vandaan. Het wordt een highschool / amerikaans concept en over een half jaar moet het af zijn.Ik heb met Alem zijn school bezocht en de bouwvakkers vonden het geweldig dat ik naar de school kom kijken. Iedere dagloop ik voorbij voordat het donker gaat worden en krijg ikdaar thee van de bouwvakkers.

Tjaen dan deschool,veel leerlingen spreken een beetje engels. Ik bezoek de klassen en voornamelijk praten we gewoon engels. Over hoe het in NL is ... wat ik allemaal doe .. de leraen vertalen heel veel.De kinderen zijn super geinteresseerd en worden helemaal wild als ze zien dat ik hun klasweer in kom.

Inmiddels word ik al alle dagen overal uitgenodigd, vandaag een bruiloft,het hoofd van de politie engisteren was er eenbelangrijkevergadering hier in de buurt enwas er een parlements-lidin de buurt. Ook hijhad gehoorddat er een vrouwis in het dorp uit NL ... Dus moest ik hem ontmoeten .. pfffff ...Ik werdopgehaaldengebracht naar een congrescentrumvol met bewakingen daarhad ik de ontmoetingmet hem ... moest mee lunchen.Hoog bezoek dus, haaaaaaaa.

De dagen zijn heel druk ... vooral door de belangstelling van delocals. Soms loop ik en word ik aan mijn handen mee getrokken naar binnen .. overal moet ik mee eten ... zezitten aan mijn haren en vinden mijn huid zo zacht en blank .. haaaaa. Hele lievemensen moet ik zeggen en ik kan niet anders zeggen dat de Bangledese locals echt super super super lief en gastvrij zijn. Ik weet echt niet wat ik mee maak.

Inmiddels ben ik ook Tante Barbara hier .. het jonge echtpaar heeft een baby van 4 maanden en deze krijg ik zo nu en dan zo in mijn handen gedrukt. Een droppie ... Blote billen overdag en alleen maar lachen ...

Het plattelandsleven en vooral het zo samen zijn en eten en zorgen voor elkaar, doet wel iets met mij ... Ergens hebben wij in NL een verkeerde afslag genomen. Een werkmaatschappij en een consumptiemaatschappij. Ik kan hier geen stress bespeuren!!! Iedereen doet zijn ding rondom het huis .. allemaal samen .. man en vrouw .. er wordt zo veel gelachen. Tijd om te zitten, tijd om te lachen als de was weg waait in het rijst-veldje ... zingen ... en zeker 4 x eten .. uitgebreid en lang ..af entoe even ogen dicht ... op jezelf en dan weer samen ... In NL allemaal onze eigen huis, betalen ons scheel aan kosten .. Werken werken werken ... stress .. buh ik haat stress. Kunnen we niet gewoon terug naar dit leven allemaal en schijt hebben aan al die werkgevers die alleen maar willen presteren en geld verdienen. Back to basic, back to nature ...,, Simple life .. Tjaaa hoe?? We zijn al te ver ....

Kortom ik geniet enorm, ookal zie ik geen toerist hier ... het is heerlijk rustig, mooi, liefdevol en veel lachen samen.

Kuzzzzzz vanaf het platteland

xxx

Morgen vertrekken naar het schooltje

Hallo lieve allemaal,

Morgen is het zover, ik ga vertrekken naar het schooltje. Om 7 uur mogenochtend word ik opgehaald door Manager Alem en hij brengt mij naar het dorpje, 1.5 uur buiten Dhaka. Vind het erg spannend weer .... Hij heeft weer contacten met deze school via zijn eigen school in Dhaka. Geen idee waar ik nu precies ga slapen en eten .... morgen kom ik er wel achter.

De afgelopen dagen waren gelukkig heerlijk rustig. Elke dag uitgeslapen, geen plannen en geen bijzondere dingen gedaan. Rondom het hotel gehangen en praatjes maken met Jan en Alleman en zo nu en dan met Mark en Bernadette kletsen. Ga wel langzaam een beetje wennen aan dit gekke bijzondere arme drukke land. Inmiddels weet ik wel dat de mensen het echt heel lief bedoelen allemaal met die aandacht, maar het is en blijft zo overweldigend.

Vanmiddag ben ik naar de rivier gelopen,het is daar echt een gekkenhuis van mensen en boten. Als ik loop gaathet nog, maar als ik stop met lopen, heb ik binnen 3 a 4minuten zo'n 15 a 20 man om mij heen. zoooonieuwsgierig. Als je eenmaalmet ze praat, dan blijven ze met je meelopen, haaaaaaa. Maar okeee ik wen ernu iets beter aan. Komt ook doorMark en Bernadette. Zij hebben mij een beetje moed gegeven en geleerd tegaan houden van dit land en de drukte en de nieuwsgierige mensen. Wat een belevenis!

Hoe arm een land ook is, de IT business gaat ook hier gewoon door. Via Bernadette kreeg ik de tip om een usb-stickje te kopenmet internet-verbindiing voor een maand. Bij het schooltje is dit namelijk waarschijnlijk niet mogelijk en dan is contact houden dus niet echt makkelijk. Ze hebben het op mijn eigen laptop geinstalleerd en het werkt tot nu toe. Nu maar hopen dat als ik straks bij het schooltje ben, dat het ook allemaal werkt.

Voor nood als ik gebeld moet worden: mijn tijdelijke mobiele nummer is nu: 01756937597. Euhhh wel eerst het landelijk nummer van Bangladesh bellen ...Mijn mobiele nummer van NL werkt dus even tijdelijk niet, totdat ik weer naar Bangkok ga!!!

Jullie horen wel hoe het school-gebeuren gaat worden.

Bedankt weer voor jullie lieve reacties, blijf het leuk vinden om reacties te krijgen. Alleen persoonlijk beantwoorden is niet echt te doen. Kost veel tijd het internet-gebeuren.

Ooooh ja ik zit hier trouwens in het veilige seizoen, geen regen, geen overstromingen etc. etc., dat is pas mei juni. Het is nu winter en er valt amper regen nu. Zodra het 40 graden gaat worden in de zomer, komen de orkanen hier, net zoals vorig jaar toen er zo veel mensen zijn overleden .... Dus no worry. In NL zijn er volgens mij meer water-probleempjes en in Rio en in Australie.

Zijn er nog sappige of leuke gebeurtenissen in NL qua nieuws of is alles zoooo saai en gaat alles zijn gangetje? Alles okeeee in de politieke sferen?

Dag allemaal

Knuffel van een Bar die langzaam went aan Bangladesh ;-)

1 mailtje ... bangladesh second change .... een andere wending ... NEWS!

Hallo allemaal,

Een grote verrassing!!

Ticket voor Bangkok in thepocket.Maandag om 11 uur. Tot ik gisteravond opeens inmijn hotmail-box laat een mailtje kreeg toen ik nog even mijn mail ging checken voor het slapen ....

Een mailtje van de manager van de school in Dhaka en eigenaar van 2 hotels en restaurants ...... De man die ik had ontmoet op de heenreis toen mijn vliegtuig vertraging had. Dat ik heel welkom ben bij een schooltje net buiten Dhaka en dat ik daar vrijwilligerswerk kan doen en slapen en eten. Alles is in kannen en kruiken. Oeps en Barbara heeft een ticket naar Bangkok. Ik had de hele week niets meer gehoord van hem via de email, dussssssssssss ... He was bussy with business en moest het nog uitzoeken van mij .... Ik had er al niet meer op gehoopt en eerlijk gezegd gedacht, hi hi ....

Nog even iets terug ... de dag dat ik mijn ticket ging kopen, ben ik in contact gekomen met Bernadette (alleenmet fiets reizend door Bangladesh) en Mark, een Jamaicaans-nederlandse man. Beiden dus op pad door Bangladesh. Ik het verhaal verteld, dat ik geen rust kon vinden, niet de natuur in kan ... en dat ik klaar was met het land .... en terug ga naar Bangkok. Ze begrepen mij, het staren, niet vrij zijn enz. enz. Ach ik zou dan in ieder geval de laatste dagen nog leuk gezelschap hebben voordat ik zou gaan vliegen ... Dan weer zo een grappig iets ... Hoe is het mogelijk, Mark, een grote man uit Amsterdam! Van origine Jamaicaans. Heeft zijn vrouw leren kennen in India met backpacken. Getrouwd, 2 kindjes en alleen aan het reizen (euhhh Karel, getrouwd, 2 kinderen .. alleen reizen). Is zijn baan net kwijt, in de WW en dacht ik ga er even tussenuit ... liefde voor backpacken ...Wat is dat toch die alleen reizende mannen die getrouwd zijn en ik altijd ontmoet, ha ha .... Afijn gisteren met hem op pad geweest en zo gelachen en eindelijk meer rust, samen even op pad door de stad, in plaats van alle aandacht naar mij. Eten bij een Bangaals restaurant en de straten op, wandelen!!! Ik heb sinds een week weer gelachen ;-) Wat contacten niet kunnen doen.

Jaaaa dan weer terug naar Alem, de manager in Dhaka. Ik lees gisteravond laat dus zijn mail. Voel mij enorm schuldig dat hij alles heeft uitgezocht en ik nu dus naar eenlocaal schooltje kangaan om daar te helpen ... shit shit ik hebeen ticket voor maandag!! Ikben tot laat in de avond van slag geweest en kon niet slapen. Ik wil naar dat schooltje ... Zou ik mijn ticket kunnen annuleren??? 4 uurtjes geslapen die nacht ...

Vanmorgen, ontbijtje met Bernadette en Mark. Ik vertel het verhaal ... Dat ik naar GMG wil en het verhaal wil vertellen van de school en of ik kan annuleren of verzetten. Mark vond het verhaal zo geweldig, dat hij zoiets had van, ik ga mee naar GMG en we gaan lullen als brugman om je ticket te annuleren, zodat je naar het schooltje kan gaan. Dus daar gingen we, Mark en ik naar GMG office in Dhaka. We vroegen gelijk naar de manager van GMG. Mark heeft zo een beetje over de hele wereld gewoond en spreekt zelfs Bengaals. Dat komt goed van pas! Hij het hele verhaal uitgelegd, over mijn ticket en dat ik opeens naar een school kan komen om te werken (we hebben er maar TEACHER van gemaakt). En wat een geluk: hij heeft mijn ticket gecanceld en uitgesteld, zonder kosten.

Morgen krijg ik meer info over mijn vertrek. Ik vertrek zoals het er nu uit ziet overmorgen naar het dorpje met de school. Manager is okeee hoor. Ik heb tijdelijk een ander mobiel nummer gekocht hier. Bernadette en Mark hebben ook een simkaart van Bangladesh. Zo kan ik met hun goedkoop in contact blijven via de telefoon en ook met de Manager. Ik ben dus niet bereikbaar op mijn mobiele nummer van NL. Telefoonnummer volgt nog!

Euh Bangladesh .. wie haddit gedacht ... een second change .... klaar om te vertrekken naar Thailand, maar deze kans kan ik niet laten gaan. Blijkbaar mocht ik toch nog niet weg.

Ik heb net 2 kledingstukken gekocht op de markt,zodat ik in stijl naar het schooltje kan gaan, netjes in de kleding van het land. Grappig!

Meer info dus morgen!

Vanavond gezellig eten met Bernadette en Mark.

Backpacken .. reizen .. de dag kan zomaar opeens anders zijn ;-)

Sandra, wat zorg je toch weer goed voor Keesje! En als je het zat bent daar .. laat maar weten of je ergens heen wil .. Java, Bali, Lombok of Maleisie .. mmmmm gezellig hoor.

Liefs,

Barbara