Joehoe,

Sulawesi .... zooo leuk, wat geniet ik hier met zulke lieve backpackers om mij heen.

In Tana Toraja (Rantepau) had ik weken kunnen blijven. De natuur is zo mooi. De bergen, de frisse lucht, de terras-rijstvelden (groen en bruin), de koffie en cacao, de buffels en de hanen en de tradities ...

Na de begrafenis-ceremonie rustig aan gedaan en prachtige wandelingen gemaakt in de bergen tussen de rijstvelden. Nog een dag met de auto door de bergen gereden en stukken gelopen. Genoten! Twee dagen helemaal niets, wasjes doen en ophangen en kletsen met de backpackers bij ons guesthouse. De guesthouse is een heerlijke plek. Grote kamers met tv, warm en koud water en een tuin met prachige bloemen om in te zitten. Voor ontbijt: homemade brood, homemade jam, verse jus (tamarilla) en een grote pot thee. Goed ontbijt.

De laatste dag ben ik nog naar de markt gegaan, met prachtige kleuren. Fruit en kruiden liggen mooi opgestapeld en zorgen voor een mooi kleurenpracht. De geur van verse koffie die daar wordt gebrand en gemalen ... wat een heerlijke geur. Naast de fruit en groentenmarkt was de buffelo-markt met de varkens erbij natuurlijk. Ik ga een buffelo steeds mooier vinden, ha ha. Zeker na de ceremonie. De kop van een (levende hi hi) buffelo is eigenlijk ontzettend mooi. De horens groot en sterk. De buffelo is enorm belangrijk hier, vooral voor de ceremonies. De witte met zwarte buffelo's zijn erg veel geld waard. Ze hebben hele lichte blauwe ogen en sommige buffelo's zijn zo wit, dat ze bijna ziek lijken. Maar deze zijn het meest waard. Ik liep met mijn flip flops over de markt, maar deze lag vol water en shit van de buffelo's. Buhhh. Maar ja, ik ben toch de markt over gaan lopen, dwars tussen de locals en de buffelo's door, zigzaggend en mijn voeten werden steeds viezer, hiiiiii. Waar je ook kijkt, alleen maar mensen en buffelo's en achteraan op de markt de varkens. Net zoals bij de ceremonie vastgebonden aan de bamboo-stokken en liggend .. nu wachtend om gekocht te worden ... Blijf dat maar zielig vinden. But it's culture here. De mannen zijn helemaal wild van de grote hanen en om een grote haan te hebben, is echt een status. Dus pronken de mannen met de grote hanen op de markt en soms laten ze ze even vechten met anderen, om te laten zien dat hun haan de beste is ... Mannen en hanen, haaaaaaaaaaaaa. Haantjes-gedrag!!

Onze conclusie over Tana Toraja is: het is te mooi, te leuk, te bijzonder, alles is te mooi, ha ha. Het landschap verandert soms in een paar stappen en weer sta je daar met wow wat mooi!!!

Oooh ja ik loop tegenwoordig met een embrella. Dale en Darryl, het canadese stel, doen dit al jaren. Had ik eerder moeten doen. Het is zooo warm om soms te lopen in een dorpje en met een embrella zo veel koeler.

De ontmoetingen in Rantepau waren bijzonder. Heb een ontzettende goede tijd gehad met Gaelle en Evelyne daar. Moeder en dochter samen reizend. Ontzettend gelachen met hun en leuke gesprekken. Gealle, de dochter, is iemand waar je echt vrolijk van wordt. Ze straalt en maakt je aan het lachen en heeft deze werking op iedereen. Ze gingen niet verder reizen naar het noorden omdat hun visa af liep en gingen naar hun volgende locatie toe, China. Dus afscheid nemen ... voor de zoveelste keer tijdens mijn reizen. Maar ook altijd met een glimlach erbij. De laatste dag heb ik Delphine ontmoet, de francaise. Jong, haar baan opgezegd net zoals ik en helemaal gek van reizen, een droomster. Leuk nieuw gezelschap.

Met Delphine en het canadese stelletje (Dale & Darryl) ben ik verder gaan reizen naar Pendolo. Ik was eerst van plan om direct naar Tentena te gaan, maar toen ik hoorde hoe lang dat zou zijn met een locale bus, ben ik snel van gedachten veranderd. Een tussenstop in Pendolo, de zuidkant van Lake Poso. Tjaaaa dat was weer een busritje. Overdag, no airco, local bus. Nou dan weet je het wel. Wel lieve mensen in de bus. Wat een rit, dwars door de bergen, mooi uitzicht, reistabletje (hoeveel heb ik er al op?). Dizzy dizzy dizzy bocht in, bocht uit. En toen kreeg de bus panne, iets bij de band. Niet lek, maar iets anders.Dus moest band eraf en werd een of ander onderdeel helemaal eruit gehaald en schoon gemaakt en een deel vervangen .. Gevolg een lange lange busrit. Om half acht in de avond eindelijk in Pendelo. Regenen .. en hard. Wachten tot de regen voorbij was en op zoek naar de slaap-locatie. En wat voor 1 ;-)

Pendolo is een mini-dorpje, een lange straat met wat winkeltjes aan het meer. De eigenaar heeft 3 hutjes op een strandje aan het meer. Zoo leuk en wat een uitzicht weer. Nobody there. Sinds februari waren er geen toeristen meer geweest in het dorpjes. Niemand stopt hier, gaat naar Tentena, een groter dorp aan de noordkant van het meer. Ongelovelijk dat toeristen dit overslaan, haa. Dus slapen aan het meertje, met de kikkers om ons heen, water kraakhelder. Geen douche genomen in mijn hutje (komt vanuit het meer), maar douchen in het meer. Heerlijk gezwommen daar. Er is niets te doen in het dorpje, maar zo leuk daar. Een mini-dag-marktje. Daar zagen we aardappels liggen en na al dat rijst, is dat verdomd lekker. Laten we aardappelen kopen en aardappels gaan poffen op ons strandje. Avontuurlijk en leuk. Dus aardappelen gekocht op de markt en spullen om knoflook-boter te maken, daar waren we een tijdje mee bezig, boter vinden .. ha ha. Maar gelukt! Dus vuur maken op ons prive-strandje en het begint toch te regenen. We hadden geen zilverpapier gevonden, dus de aardappelen hadden we in bamboo-bladeren (meegenomen uit iemands tuin, hiii) gelegd om te voorkomen dat ze zwart zouden blakeren. Slim!! Tja die canadezen doen dit vaker .. Wij met onze embrella's rond het vuur, maar de rook kwam in onze gezichten ... Wat nu? Oooh bananen-bladeren over het vuur heen (was gelukkig al goed heet) en dan zand over de bamboo-bladeren. En je hebt een soort oventje. Lang leve de canadezen met hun ideeen. Regen was inmiddels erger en erger geworden en nu maar wachten of ons plannetje werkte?Jahoor, wij hebben heerlijke aardappelen kunnen eten met een voortreffelijke knoflookboter, mmmmmmmmm. De volgende avond hebben we weer een vuur gemaakt, met volle maan en geen regen. We hadden alleen geen zin om weer zelf de aardappelen te poffen. Dus hebben we aan de eigenaar gevraagd of hij aardappelen en groenten voor ons op een vuurtje in zijn keuken wilde zetten en dat mocht natuurlijk. Heerlijk gegeten, vooral de knoflook-boter. Geen rijst!! Aardappelen. Jammi.

Na drie dagen Pendolo zijn we verder gegaan, naar Tentena aan de noordkant van het grote meer. Hier ook weer leuk, maar we missen Pendolo een beetje. Ons hutje, het strandje, het zwemmen. Hier in het dorpje geen strandjes om te zwemmen. Wel leuke restaurantjes aan het water en heel leuk om te wandelen in het dorpje. Ook schattig hoor. Maar Pendolo, een dorpje van niets, het was daar zo leuk ;-)

Vandaag hebben we een scooter gehuurd en zijn we gaan rijden door de bergen. Hebben een waterval bezocht, een mooie en een klein dorpje met allemaal offerplaatsen. De huisjes zijn kleurrijk en schattig hier en de locals zoals in heel Sulawesi geweldig. Smile smile en lachende kinderen en iedereen wil even een praatje maken. We genieten dus lekker verder.

Inmiddels heb ik ontzettend veel local voedsel geproefd, dat is leuk met meerdere backpackers. Heb je dit al geprobeerd en dat en je neemt dan eerder een andere maaltijd, waarvan je nog nooit heb gehoord.

Nederlands schrijven en praten gaat overigens steeds moeilijker, ik moet soms echt nadenken over nederlandse woorden. Tiswat. Ik praat al maanden engels. Denk zelfs soms in engels. Leuke gewaarwording. Tjaaaa toen ik Helen ontmoette in Bangkok, praatten we soms in het engels tegen elkaar omdat we het zo gewend zijn. Ooh ja we kunnen nederlands praten, hi hi.

Jaaaaaa het leven is goed en de tijd gaat te snel. Ik wil nog niet naar NL toe .. ben er nog niet aan toe. Wanneer wel??? Ik denk nu al een beetje in weken, nog .. weken te reizen .. Bah!! Dit leventje bevalt mij veel te goed. Ik ga maar extra genieten nu ..

De plannen .. Zondag vertrekken we naar Empana. Daar overnachten we 1 nacht. De volgende dag gaan we in de ochtend naar de Togean islands toe aan zee. Een groep eilanden waar niet veel toeristen zijn. Op 1 van de eilanden verblijf je in een bungalow of een hutje bij de locals. Je krijgt 3 maaltijden op de dag. Dus eten wat de locals maken. Thee en koffie gratis de hele dag. De locals nemen je mee snorkelen en met wandelingen. Het moet ook al heel bijzonder zijn. Het is alleen niet makkelijk om er te komen. Boten gaan niet iedere dag .. soms helemaal niet .. en om de eilandjes af te komen naar het noorden van Sulawesi gaan de boten maar 2 x per week en soms niet ... Oooohhhhhhhh. Maar het is geweldig daar en de moeite waard volgens backpackers. Dus we gaan!

Vanaf daar heb ik geen internet en mijn mobiele telefoon werkt al niet meer sinds de Gili eilanden. Geen bereik met Vodafone ... Zit te ver weg van het vodafone-gebied. Hi hi. Ik zal zeker een week op de eilanden verblijven en als er geen boten gaan zit je er soms 10 dagen .... Ben dus een tijdje niet bereikbaar, dan weten jullie dat weer. Alles okee, Barrie zit gewoon op een prachtig eilandje, mmmmmmmmmmmmm.

Life is good, ik geniet en ben de gelukkigste vrouw op aarde, jawel!!!

Knuffels

xxx