Ha die ha,

Barrie is op Gili Air. Sumatra achter mij gelaten, woest, ruig, puur, jungle, groen en keiharde tropische regenbuien - elke dag hi hi - Ik vond de natuur geweldig daar.

De reis naar Lombok toe was weer pittig en voor de 2e keer was mijn backpack weer zoek. Om 7 uur in de ochtend vertrokken vanaf Lake Maninjau, met minivan naar vliegveld. Onze chauffeur in de minivan, denkt dat hij onsterfelijk is. Keihard rijden door de bergen, door dorpjes waar kinderen lopen, kippen, katten en honden. Remmen en weer hard optrekken, na 5 minuten was het alweer tijd voor een wagenziekte-tabletje. Ik verslind die dingen ;-) Hij reed bijna een hond dood en begon te lachen, ik kon er niet om lachen (ondanks dat ik hond gegeten heb ... sorry .. hi hi). Na 1,5 uur stopten we in een dorpje en kregen we een andere chauffeur, gelukkig. Deze reed rustig/relaxed, wat waren we blij met hem. De eerste vlucht had vertraging naar Jakarta, goed begin. In Jakarta aangekomen op het vliegveld, afscheid genomen na 3 weken van Muni en Nicolas. Het was weer een gezellige tijd zooo samen. Barrie gaat weer op haarzelf verder. Lang wachten in Jakarta en weer vertraging bij mijn 2e vlucht naar Lombok. Ik had al een guesthouse gereserveerd omdat ik laat zo aankomen in de avond. Niets aan het handje zou je zeggen. Aangekomen in Lombok mijn backpack halen. Wat een chaos daar. Twee banden met koffers, naar welke moet ik kijken? Kwam ogen tekort. Er stonden zo veel mensen langs de band, ik kon niets zien. De band is heel kort, zo'n 5 meter en dan vliegt je backpack op de grond als je hem nog niet had gepakt. Ik bleef maar kijken en zoeken en kon mijn backpack niet vinden. Foute boel. Alle mensen waren al weg en nog niet gevonden ... Dus kantoortje in .. formulieren invullen ... Oooh je backpack is er niet, jaaa gebeurt vaker in Jakarta met een overstap. Kunnen jullie hem achterhalen? Geen idee, morgen bellen we je wel .. waar is je guesthouse, bellen we daar heen. Pfff ik vertrouw dit voor geen meter! Inmiddels al 12 uur in de avond en daar ging ik dan zonder backpack naar mijn guesthouse. En om de dag nog gezelliger en leuker te maken, het was er pikkedonker .. niemand wakker meer. De guesthouse zag er gezellig uit, kamers in een leuke aangelegde tuin. Ik was moe na 17 uur onderweg te zijn geweest en dacht alleen maar ik wil slapen en nu. Bij de receptie waren drie grote rotanstoelen als een bank en ben daar gaan liggen op extra kleding in mijn kleine backpack en ben in slaap gevallen. Om 6 uur in de morgen kwam het personeel en kon ik mijn kamer in. Verder slapen in een bed, nog lekker 3 uurtjes. De volgende morgen heb ik niet echt kunnen genieten, zo zonder mijn backpack, pas in de middag kreeg ik het verlossende telefoontje. We hebben je backpack gevonden, hij was in Sulawesi terecht gekomen. Haaa, daar ga ik nog heen op de 7e mei, maar nu nog niet!! Wat was ik toch blij dat mijn backpack er weer was, dat is bijna mijn huis, hi hi ...

Ik had geen zin om in Mataram te blijven in Lombok, druk, chaotisch en bloedheet. Ik wil strand!! Dus volgende dag gelijk weg naar Gili Air. Drie eilandjes bij de kust van Lombok, ik koos voor Gili Air. Rustig, relaxed, geen party's! Partytime bewaar ik voor de laatste maand, ha ha. Weer wennen om op mijzelf te zijn en eigenlijk ook best even heerlijk. De tijd nemen om weer alles te laten zakken, alle avonturen van de afgelopen weken voorbij laten gaan. Er gaan niet zo heel veel boten naar Gili Air en ik moest wachten op meer backpackers, want ze gaan pas weg als de boot vol is .. Pffff weer wachten, ha ha. Totdat een jongeman naar mij toe kwam, zijn familie ging met de boot naar Gili Air met voedselvoorraad. Ik kon met hun mee!! Dat was een gezellig boottripje (half uurtje) naar Gili Air. De boot lag vol met voedsel en drinken, bananen, eieren, alle soorten groenten en fruit. De hele boot vol!!! Er was nauwelijks plaats voor personen, hi. Ik moest een plaatsje zien te vinden om te zitten tussen al dat voedsel. Maar vond het wel een grappige situatie. En locals zijn altijd vriendelijk!! Zingen en lachen!! Ik werd er helemaal vrolijk van zo tussen al dat overheerlijke voedsel.

Gili Air ... een overzichtelijk eilandje. Heb een heel rustig plekje, bamboehutje. De kustlijn is heel kort en daar zijn alleen maar bamboo-zitjes en ligstoelen. Dieper naar binnen liggen de hutjes. Mijn hutje ligt in een dicht begroeide tuin en moet met zaklamp terug lopen. Oppassen dat ik niet op de kikkers trap. En hele grote gekko's bij mijn hutje!!! Wowwww zo groot heb ik ze nog niet gezien. Ze zijn mooi. Aan de andere kant van het eilandje zijn de stranden leeg .. heb je een strandje voor jezelf. Ik ga daar steeds heen, liggen in de schaduw en lezen en water in en water uit. Wat is het leven weer goed. Helemaal op mijzelf, geen nieuwe ontmoetingen en dat houd ik lekker zo. Barrie op haarzelf!! Verslind dikke boeken.

Zaterdag de 30e ga ik met een boot van Lombok naar Flores toe. Langs de mooiste duikplekjes en langs Komodo, de varanen die zo groot zijn en gevaarlijk. Vier dagen op een boot met andere backpackers (wie weet ik niet, hi hi). Drie nachten slapen op de boot op een matje .. ha ha .. Dat wordt geen rustig boottripje. Wel leuk en avontuurlijk. Geen internet daar en weet ook niet of mijn telefoon bereik heeft. Dussssssssss. Vandaar nu rust en niets doen, opladen voor de volgende avontuurlijke trip.

Het mooie van reizen is, dat je na een zware dag van reizen, altijd zo veel terug krijgt!!! Lieve mensen bij je guesthouse, een heerlijke maaltijd, zon zee strand, einde van de dag, het licht wordt zo mooi geel en de zon gaat onder .. milkshake op een bamboo-ligstoel ... de gekko's maken weer geluidjes ... het geluid van de zee ... Mmmmm.

Tot Flores .... zo rond 4 mei ... Mei mei het is dan alweer mei ...

Kuzzzzzzz

xxx