Bangladesh, Singerdighi ... de zon gaat onder .. ik zit met mijn laptop voor het huis ... kijkend op dat prachtige rijstveldje .... adem in adem uit ... wil alles in mij opnemen ... laatste avond ..

Vandaag afscheid genomen van de school .. wat is dat toch met afscheid nemen ... ik ben er echt niet goed in ... altijd zo gevoelig ...zo intens .. warm en verdrietigtegelijk.

Hoe neem je afscheid van die lieve kindjes die je elke dag bloemetjes geven of snoepjes en lachend op je af rennen, good morningBarbara, how areyou? Hoe neem je afscheid van kinderen die zoooo blij zijn als een prins of een prinses dat ikin hun klas mag zijn ... Vertel het mij maar??

Dus dat werd huilen ... jawel ... In de middag had ik aan de familie beloofd om bij hun te zijn en te blijven, genieten van het familie-gebeuren. Dus daar liep ik van de school terug naar mijn veilige plek en familie ... tranen in mijn ogen ... Moest echt bijkomen.

Vanmiddag heel gezellig .. samen eten en natuurlijk vooral lachen ...

Oooh ik maak mijn verhaaltje zo af ... moet even iets gezelligs doen .... hi hi ...

Vervolg: ik ben er weer, hi hi.

Had beloofd om aloe badji te maken, mijn favoriete eten hier. Moet ik natuurlijk wel weten hoe ik het moet maken. Dus had even kookcursus tussendoor.

Afscheid nemen ...

De middag en de zonsondergang was prachtig ... geen wind ... en elke dag weer die prachtige oranje zon die onder gaat op de akkers. Zooo heerlijk rustgevend.

Morgenochtend is het zover! Weer afscheid nemen en nu wel van mijn Roestam-familie!! Hoe ik dat ga overleven, weet ik nog niet .. hihi De familie is zich al 2 dagen aan het voorbereiden op het afscheid .. het gesprek van de dag ... Ze vinden het niet leuk, ik ook niet, maar ja ik wil nog meer doen en nog meer zien tijdens mijn reizen, dus het wordt ook weer tijd om verder te gaan, op mijzelf, andere indrukken.

Vandaag is er een kalfje geboren bij de buren. Prachtig gezicht hoe dat gaat, echt plattelandsleven hier. Met een grote groep er om heen, alles ging goed. Het kalfje had erg veel moeite om op zijn poten te gaan staan, viel telkens om. Gelukkig was mama-koe erg lief en werd hij heerlijk schoon gewassen ... uiteindelijk na een uur kon hij staan en ging hij drinken ... Tja ... wat een leventje.

Vanavond nog 1 x slapen in mijn kamertje, morgen is het zover .. help help ..

Dhaka ... gatver ik moet er niet aan denken, ookal is het mijn eigen keuze. Die stad is zooo goor en zoooo druk, ook dat zal overleven worden. Gelukkig zie ik Mark morgen en kan ik mijn verhaal heerlijk kwijt en lachen en samen nog even eten.

Sweat dreams vanaf het platteland.

Iedereen weer bedankt voor jullie lieve reakties en sandra geniet van je heerlijke luxe aankoop, je toetoet en mam take care of Merlijn, geef haar maar een dikke kroel. Keesje, ook jij een dikke dikke poezen-kroel, als je nog weet wie ik ben, haaaaa ;-)

xxx

Liefs,

Barbara