Hallo allemaal,

Een grote verrassing!!

Ticket voor Bangkok in thepocket.Maandag om 11 uur. Tot ik gisteravond opeens inmijn hotmail-box laat een mailtje kreeg toen ik nog even mijn mail ging checken voor het slapen ....

Een mailtje van de manager van de school in Dhaka en eigenaar van 2 hotels en restaurants ...... De man die ik had ontmoet op de heenreis toen mijn vliegtuig vertraging had. Dat ik heel welkom ben bij een schooltje net buiten Dhaka en dat ik daar vrijwilligerswerk kan doen en slapen en eten. Alles is in kannen en kruiken. Oeps en Barbara heeft een ticket naar Bangkok. Ik had de hele week niets meer gehoord van hem via de email, dussssssssssss ... He was bussy with business en moest het nog uitzoeken van mij .... Ik had er al niet meer op gehoopt en eerlijk gezegd gedacht, hi hi ....

Nog even iets terug ... de dag dat ik mijn ticket ging kopen, ben ik in contact gekomen met Bernadette (alleenmet fiets reizend door Bangladesh) en Mark, een Jamaicaans-nederlandse man. Beiden dus op pad door Bangladesh. Ik het verhaal verteld, dat ik geen rust kon vinden, niet de natuur in kan ... en dat ik klaar was met het land .... en terug ga naar Bangkok. Ze begrepen mij, het staren, niet vrij zijn enz. enz. Ach ik zou dan in ieder geval de laatste dagen nog leuk gezelschap hebben voordat ik zou gaan vliegen ... Dan weer zo een grappig iets ... Hoe is het mogelijk, Mark, een grote man uit Amsterdam! Van origine Jamaicaans. Heeft zijn vrouw leren kennen in India met backpacken. Getrouwd, 2 kindjes en alleen aan het reizen (euhhh Karel, getrouwd, 2 kinderen .. alleen reizen). Is zijn baan net kwijt, in de WW en dacht ik ga er even tussenuit ... liefde voor backpacken ...Wat is dat toch die alleen reizende mannen die getrouwd zijn en ik altijd ontmoet, ha ha .... Afijn gisteren met hem op pad geweest en zo gelachen en eindelijk meer rust, samen even op pad door de stad, in plaats van alle aandacht naar mij. Eten bij een Bangaals restaurant en de straten op, wandelen!!! Ik heb sinds een week weer gelachen ;-) Wat contacten niet kunnen doen.

Jaaaa dan weer terug naar Alem, de manager in Dhaka. Ik lees gisteravond laat dus zijn mail. Voel mij enorm schuldig dat hij alles heeft uitgezocht en ik nu dus naar eenlocaal schooltje kangaan om daar te helpen ... shit shit ik hebeen ticket voor maandag!! Ikben tot laat in de avond van slag geweest en kon niet slapen. Ik wil naar dat schooltje ... Zou ik mijn ticket kunnen annuleren??? 4 uurtjes geslapen die nacht ...

Vanmorgen, ontbijtje met Bernadette en Mark. Ik vertel het verhaal ... Dat ik naar GMG wil en het verhaal wil vertellen van de school en of ik kan annuleren of verzetten. Mark vond het verhaal zo geweldig, dat hij zoiets had van, ik ga mee naar GMG en we gaan lullen als brugman om je ticket te annuleren, zodat je naar het schooltje kan gaan. Dus daar gingen we, Mark en ik naar GMG office in Dhaka. We vroegen gelijk naar de manager van GMG. Mark heeft zo een beetje over de hele wereld gewoond en spreekt zelfs Bengaals. Dat komt goed van pas! Hij het hele verhaal uitgelegd, over mijn ticket en dat ik opeens naar een school kan komen om te werken (we hebben er maar TEACHER van gemaakt). En wat een geluk: hij heeft mijn ticket gecanceld en uitgesteld, zonder kosten.

Morgen krijg ik meer info over mijn vertrek. Ik vertrek zoals het er nu uit ziet overmorgen naar het dorpje met de school. Manager is okeee hoor. Ik heb tijdelijk een ander mobiel nummer gekocht hier. Bernadette en Mark hebben ook een simkaart van Bangladesh. Zo kan ik met hun goedkoop in contact blijven via de telefoon en ook met de Manager. Ik ben dus niet bereikbaar op mijn mobiele nummer van NL. Telefoonnummer volgt nog!

Euh Bangladesh .. wie haddit gedacht ... een second change .... klaar om te vertrekken naar Thailand, maar deze kans kan ik niet laten gaan. Blijkbaar mocht ik toch nog niet weg.

Ik heb net 2 kledingstukken gekocht op de markt,zodat ik in stijl naar het schooltje kan gaan, netjes in de kleding van het land. Grappig!

Meer info dus morgen!

Vanavond gezellig eten met Bernadette en Mark.

Backpacken .. reizen .. de dag kan zomaar opeens anders zijn ;-)

Sandra, wat zorg je toch weer goed voor Keesje! En als je het zat bent daar .. laat maar weten of je ergens heen wil .. Java, Bali, Lombok of Maleisie .. mmmmm gezellig hoor.

Liefs,

Barbara