Bangladesh so far ...... :

Toet toet, tuuuuuuuth, tring tring ... tringeling ... toet toet, 3 seconden rust, toet toet, tuuuuth ...

Geluiden ... woorden .... ruzie? ... onderhandelen, schreeuwen .... praten ...

Man laag op hurken tegen boom of tegen muurtje: hij plast!

Kouwen op groene blaadjes met een groen stokje en witte smurrie: drugs

Rode pijptabak: rode mond en rode tanden.

Spugen op grond .. roggelen ...

Zwarte tanden, heel slecht gebit.

Aanstaren, object IK !!!, nakijken, minachtend kijken, aardige blik, nieuwsgierige blik ... staren ... pffffff ... wie ben jij, wat doe je, wat doe je hier, niet getrouwd, geen kinderen: NEEEEEEEE

Had ik maar bruin of zwart haar!

Akkers, mist, vrouwen aan het werk, ossen ... Akkers ... bruin bruin bruin, alles bruin, in mooie vierkantjes, opeens knalgroen akkertje ... hard werken ...

Dieren ... zielig ... kippen klein in rieten mandjes ... vervoer dieren, ik kan het niet zien, poten van eenden aan elkaar gebonden, klaar voor verkoop ..

Keihard kloppen met handen op buitenkant bus ... diverse soorten klopmanieren ... signalen voor de chauffeur

Handen tegen de bus, arme handen, heel arm: ik wil geld, ik wil voedsel ... HELP mij ...

Armoede .. leven op straat ... hutjes of tenten ...

Mannenwereld ... opstandig en heetgeblakerd ... schreeuwen, veel geluid ....

Thee drinken op straat of in de bus: leuk en lekker en gezellig moment

Boottochtjes/oversteken rivier .. levensgevaarlijk ... ik heb het wel gedaan, hiiii

Stof, ogen gevoelig en neus gevoelig: vervuiling

Bruine straten, kleurrijke reclameborden, .. mist boven land ... troosteloos ... hele dag heiïg ...

Kou, slapen onder 4 dekens in de avonden, overdag ook koud, heel raar ..

Geluiden van straat ook in de slaapkamer ...

Bangladesh: Indrukwekkend, arm en zooo vermoeiend land

De afgelopen dagen waren intens ... even terug naar de laatste avond in Dhaka:

Deze heb ik doorgebracht met mijn gids en godszijdank een pinautomaat gevonden die het wel deed. Een goed restaurant gevonden en vegetarisch gegeten, was veel te veel eten. Het eten dat over was, hebben we laten inpakken en heeft de gids meegenomen. Zijn hele familie kon die avond nog heerlijk eten. Volgende dag met bus naar Khulna toe. Deze zou er 7 tot 7,5 uur over doen. Maar het werden totaal 11 uur. We hebben er 3 uur over gedaan om Dhaka uit te komen, bus vertrok te laat, enorme trafficjamm. Enorm chaotisch gebeuren was het, een terminal met bussen, welke moet ik hebben, niemand praat engels. Gelukkig komt het allemaal goed, door te vragen en blijven vragen totdat je iemand treft die je helpt. Onderweg plassen ging niet, de bus bleef maar rijden. Mannen hebben het maar makkelijk, even de bus uit en plassen buiten aan de kant en weer door rijden. En ik? Niet plezierig.

In het donker kwam ik dus aan in Khulna in plaats van de middag. Volgens de lonely planet zou Hotel Babla een leuk hotel zijn. De eigenaar vindt het heel leuk om gasten uit het buitenland te krijgen. Dus riksja geregeld met als doel Hotel Babla! De manager van het hotel zette zijn grootste glimlach op toen hij mij zag en ik dus ook. Hele lieve man. Zijn receptie was een tafel voor mijn hotelkamer, ha ha. De rest van zijn hotel lag helemaal plat, verbouwing. Ik kreeg een schone zachte handdoek en een zeepje, een heel lekker zeepje, geel. Ben verliefd op de geur van dat zeepje, hi hi. Inmiddels enorm koud in mijn kamer en dat merkte de manager. Dus ging hij een grote emmer water voor mij opwarmen, zodat ik mij daarmee kon douchen. Zoooo fijn na die lange dag en ben daarna als een blok in slaap gevallen.

Manager Babla, zou de volgende dag Khulna laten zien en Bagerhat (Unesco beschermde moskee) bezoeken. Hij is die dag mijn gids geweest. De hele dag op pad geweest, met een mini bootje de rivier oversteken (gevaarlijk, met te veel mensen in klein bootje), ritje met de locale bus (een aparte drukke ervaring), chai-thee drinken op straat (I love that), ontbijtje bij de locals (pannekoekjes met dahl), ritjes met de riksja en als laatste een grote moskee met 60 koepels.

De dag daarna ben ik met een bootje naar de Sundarbans gegaan. Een enorm groot natuurgebied, alleen ik ben maar bij het begin geweest. Dit moet echt indrukwekkend mooi zijn, maar helaas is het voor mij niet mogelijk om dit gebied in te gaan alleen ... en ook niet te betalen ... Balen dus. Maar heb een glimpje kunnen opvangen van het gebied.

Gisteren van Khulna terug naar Dhaka, het was een bustocht van 13 uur ipv 7,5 uur en weer maar 1 stop om te plassen. Dus hoofdpijn aan het einde van de dag door het weinig drinken en niet plassen ... Gelukkig ben ik wel vriendjes geworden op facebook met een jonge Bangladese vrouw. Heel leuk met haar kunnen kletsen, een moderne vrouw, eindelijk jippie! Om 21.15 uur kwam ik aan in mijn hotel .... Gelukkig was er een kamer vrij.

Bangladesh ... voor mij genoeg indrukken!!!

Ik ga Bangladesh verlaten:

Ik wil niet meer als een object gezien worden, aangestaard worden, geluiden maken tegen mij en noem maar op.

Ik wil vrij rond lopen, vrijheid ... zelfstandig .. zonder gids ... en niet de hoofdprijs betalen

Ook in de avonden wil ik nog even ergens kunnen zitten of lopen, nu zit ik gevangen in hotels.

Ik wil natuur, schone lucht en geen constante herrie om mij heen.

Ik wil backpackers zien, van die heerlijke korte luchtige bijzondere ontmoetingen

Ik ben een half jaar vrij en wil geen phoephaaa, maar easy on en vooral easy on genieten

Dus tijd om weg te gaan!

Gelukkig ben ik echt wel heel veel lieve mensen tegen gekomen. Het is de cultuur en de overbevolking in de steden, die zorgen voor enorme onrust. Ook het staren naar mij, het kijken, de opmerkingen zijn niet onaardig bedoeld, maar vooral uit nieuwsgierigheid, maar zo vermoeiend voor mij. De kou, het troosteloze arme gebeuren, ik word er niet echt vrolijk van. Bangladesh het meest arme land in Azie, maar ik zit elke dag boven mijn dag-budget. Jawel, niet te geloven maar waar. Ze vragen hier de hoofdprijs voor slapen in hotels en voor het gidsen al helemaal... Bepaalde natuur-expedities kan ik niet doen, ze vragen hier soms ruim 200 tot 300 euro voor en dan vergis ik mij niet in een nulletje ;-) Het heeft te maken met permits aanvragen en beveiliging regelen om een natuurgebied in te gaan. Gevaar voor de bengaalse tijger die kan aanvallen en gevaar voor rivalerende dorpen. Welke kant ik ook nu op zou gaan, ik zal weer naar een grote stad moeten en van daaruit is het dus erg moeilijk om in de natuur te komen en te blijven.

Wat nu? Ik heb net een ticket terug geboekt naar Bangkok, terug naar mijn veilige haven, Thailand! Maandag vlieg ik terug. Daar nieuwe plannen maken. Ook een drukke stad, vies, vuil, maar ooh zo levendig en leuk. Het is voor mij toch als thuis komen daar .. Mmmm fruit en muesli eten, mangoshakes drinken, heerlijke gerechten op straat eten, vrij lopen door de straten en mij compleet veilig voelen. Ik kan niet wachten .... Hoofd leeg maken daar en dan komen er vanzelf ideeën. Ik zou via het zuiden van Thailand over land helemaal naar beneden kunnen zakken, stukje Maleisie doen en dan langzaam richting Indonesie toe. Of misschien eerst Cambodja en toch Birma (?).

Net in het hotel een nederlandse vrouw ontmoet die al maanden met een fiets reist. Komt net uit India en nu dus door Bangladesh. Respect voor haar. Vanavond dus na een hele week eindelijk weer eens gezelschap en samen eten. No lonely Barbara tonight after 1 week Bangladesh! Dan morgen nog 1 dag hier in de drukke stad en vliegen. Jullie horen weer van mij als ik in Thailand ben. I am save here now!

Knuffel

xxx