Hayyy,

Bangladesh -- wat een landmet extreme ervaringen enverrassingen allemaal. Zo zie ikhet niet zitten, drukke steden, overbevolkt, natuur in niet echt makkelijk en wil ik terug naar mijn veilige Bangkok en zo zit ik op een wel heel bijzonder plekje op het platteland, tussen de locals.

De manager, Alem, heeft mijopgehaaldmet chauffeur in een grote jeep bij mijn hotel in Dhaka. Ongeveer 1,5 uur rijden naar een klein dorpje, met de naam village Singerdighi. HIj heeft mij gelijk gebracht naar de school waar Alem het over had. Best een grote school met 6 lokalen voor de grotere kinderen tot 16 jaar en nog 4 lokalen voor de kleintjes.Toenik aankwam stonden alle leerlingen op het schoolplein en kreeg ik een groot onthaal. Aldagen gaat hier het nieuws dat er een vrouw uit Holland het dorp en de school komt bezoeken. Hoog bezoek .. hi hi .. zo kwam het allemaal over. Euuuh het is Barbara from Holland, no job ha ha ... Maar voor dit dorpje groot nieuws ... en zo kwam ik terecht in wel een heel warm bad!!!

De principal of the school ontmoet en met hem alle klassen langs gegaan. Voorstellen en zo sta ik zonder ervaring opeens voor een klas te vertellen in het engels wie ik ben en wat ik kom doen, alle kinderen helemaal door het dolle en giechelen. Netjes staan als ik de klas binnen kom ... respect ... waar is dat ook al weer gebleven in NL op de scholen? Ik moet eerlijk zeggen dat ook ik even niet wist wat er gebeurde, het was zooooo overweldigend en 100 x heb ik moeten horen dat het hele dorp zo blij is dat ik hun dorp en school kom bezoeken.

Na de ontmoeting op school met de kinderen werd ik naar mijn huis gebracht. Echt op het platteland, zoooo mooi en zo rustig. Rijstvelden, akkers, lieve leuke vrolijke huizen, smalle paadjes met bomen waar je tussen loopt, kippen, koeien en nog veel meer dieren. Platteland ... rust ... mooi ... en frisse lucht. Geen stinkende stad met miljoenen inwoners en last van de vervuiling. Ik slaap in een groot plattelandshuis, waar meerdere families wonen, in ieder geval drie generaties samen. Een jonge vader met enorme humor en een lieve vrouw met 2 kindjes, hun ouders en grootouders erbij en dan hebben we het nog niet over de ooms en de tantes die allemaal voorbij komen en soms eten en slapen in de woning. Heb een kamertje voor mijzelf met een tafel en een bed. Eerste dag echt wennen ... hoe gaat het met douchen, toilet enzo .. Maar ik word helemaal in de watten gelegd ... als ik wil douchen wordt er een emmer met heet water gekookt, deze gooi ik over in een grote emmer en meng ik met koud water. Een bakje en zo gooi je het over je lichaam. Ik weet dit nog van Nepal en het heeft iets deze manier .... Eten doe ik niet meer met lepel en mes enzo .. maar met handen. Ook dat heeft iets ... eten met je handen .. ook de rijst en de currieprutjes ... Ik eet alles mee, geen idee wat ik soms eet, haaa, maar het proeft heerlijk. Elke dag zeker 2 groentes en soms 3 x rijst, fruit in overvloed en al het eten van het land. Ik eet waarschijnlijk gezonder als in NL met al die bespuitingen en hormonen-troep.

De avonden zijnkoud, niet echt mijn ding. Maar hier is alles anders. Vuurtje stoken, handen opwarmen naast elkaar,dekens om onsheen. Verwarming is er niet. De avondtemperatuur is hier rond de 9 graden .. jawel. Ik slaap weer onder 4 dikke dekens. Overdag elke dag zon en ongeveer nu 18tot 20 graden. Iedereavond zit in met defamilie en visite vanoveral en nergens met z'n allen op de binnenplaats buiten met onze dekens om ons heen.

Ik heb al veel vrienden gemaakt, vooral met de kinderen. Ze weten waar ik slaap en komen mij halen iedere dag na school. Pakken mijn hand beet en zo beland ik overal.De kinderen praten gewoon in hun eigen taal en het maakt ze niet uit dat ik die taal niet spreek. Met voeten en handen en veel lachen en grapjesben ik vriendjes met ze.De school van demanager is hier 3 minuten lopen vandaan. Het wordt een highschool / amerikaans concept en over een half jaar moet het af zijn.Ik heb met Alem zijn school bezocht en de bouwvakkers vonden het geweldig dat ik naar de school kom kijken. Iedere dagloop ik voorbij voordat het donker gaat worden en krijg ikdaar thee van de bouwvakkers.

Tjaen dan deschool,veel leerlingen spreken een beetje engels. Ik bezoek de klassen en voornamelijk praten we gewoon engels. Over hoe het in NL is ... wat ik allemaal doe .. de leraen vertalen heel veel.De kinderen zijn super geinteresseerd en worden helemaal wild als ze zien dat ik hun klasweer in kom.

Inmiddels word ik al alle dagen overal uitgenodigd, vandaag een bruiloft,het hoofd van de politie engisteren was er eenbelangrijkevergadering hier in de buurt enwas er een parlements-lidin de buurt. Ook hijhad gehoorddat er een vrouwis in het dorp uit NL ... Dus moest ik hem ontmoeten .. pfffff ...Ik werdopgehaaldengebracht naar een congrescentrumvol met bewakingen daarhad ik de ontmoetingmet hem ... moest mee lunchen.Hoog bezoek dus, haaaaaaaa.

De dagen zijn heel druk ... vooral door de belangstelling van delocals. Soms loop ik en word ik aan mijn handen mee getrokken naar binnen .. overal moet ik mee eten ... zezitten aan mijn haren en vinden mijn huid zo zacht en blank .. haaaaa. Hele lievemensen moet ik zeggen en ik kan niet anders zeggen dat de Bangledese locals echt super super super lief en gastvrij zijn. Ik weet echt niet wat ik mee maak.

Inmiddels ben ik ook Tante Barbara hier .. het jonge echtpaar heeft een baby van 4 maanden en deze krijg ik zo nu en dan zo in mijn handen gedrukt. Een droppie ... Blote billen overdag en alleen maar lachen ...

Het plattelandsleven en vooral het zo samen zijn en eten en zorgen voor elkaar, doet wel iets met mij ... Ergens hebben wij in NL een verkeerde afslag genomen. Een werkmaatschappij en een consumptiemaatschappij. Ik kan hier geen stress bespeuren!!! Iedereen doet zijn ding rondom het huis .. allemaal samen .. man en vrouw .. er wordt zo veel gelachen. Tijd om te zitten, tijd om te lachen als de was weg waait in het rijst-veldje ... zingen ... en zeker 4 x eten .. uitgebreid en lang ..af entoe even ogen dicht ... op jezelf en dan weer samen ... In NL allemaal onze eigen huis, betalen ons scheel aan kosten .. Werken werken werken ... stress .. buh ik haat stress. Kunnen we niet gewoon terug naar dit leven allemaal en schijt hebben aan al die werkgevers die alleen maar willen presteren en geld verdienen. Back to basic, back to nature ...,, Simple life .. Tjaaa hoe?? We zijn al te ver ....

Kortom ik geniet enorm, ookal zie ik geen toerist hier ... het is heerlijk rustig, mooi, liefdevol en veel lachen samen.

Kuzzzzzz vanaf het platteland

xxx